Η καλή και η κακή

18 2 Κ αινούργιο όνομα. Καινούργια οικογένεια. Ο λαμπερός. Καινούργιος. Εαυτός μου. Ο ανάδοχος μπαμπάς μου, ο Μάικ, είναι ψυχολόγος, ειδικός στα ψυχικά τραύματα· το ίδιο και η κόρη του, η Φίμπι, αλλά αυτή μάλλον στην πρόκληση παρά στη θεραπεία. Η Σάσκια είναι η μητέρα. Νομίζω πως προσπαθεί να με κάνει να αισθανθώ άνετα, αν και δεν είμαι σίγουρη, είναι πολύ διαφορετική από σένα, μαμά. Κοκαλιάρα και κενή. Τυχερή, μου έλεγε το προσωπικό της μονάδας ενώ περίμενα να έρθει ο Μάικ. Φανταστική οικογένεια οι Νιούμοντ, και με σπί­ τι στο Γουέδερμπριτζ. Γουάου. Γουάου. ΓΟΥΑΟΥ. Ναι, το ’πιασα. Θα έπρεπε να αισθάνομαι τυχερή, αλλά εγώ φοβάμαι. Φοβάμαι ότι θα ανακαλύψω ποια και τι μπορεί να είμαι. Φοβάμαι ότι θα το ανακαλύψουν κι εκείνοι. Έχει περάσει μια βδομάδα τώρα απ’ όταν ήρθε ο Μάικ να με πάρει, λίγο πριν τελειώσουν οι θερινές σχολικές διακοπές. Τα μαλλιά μου χτενισμένα στην τρίχα, πιασμένα αλογοουρά με λα­ στιχάκι, είχα κάνει και εξάσκηση πώς να μιλάω, αν έπρεπε να είμαι καθιστή ή όρθια. Με κάθε λεπτό που περνούσε και οι φωνές