Η καλή και η κακή

H K Α Λ Η Κ Α Ι Η Κ Α Κ Η 17 από την προσαρμογή από μια κατάσταση αδρανή σε μια κατά­ σταση δραματική. Δεν είπες τίποτα. Ακόμα κι όταν σου κόλλησαν το πρόσωπο στο χαλί και άκουγες να σου απαγγέλλουν τα δι­ καιώματά σου, πιέζοντας με γόνατα και αγκώνες την πλάτη σου. Η νυχτικιά σου είχε σηκωθεί μέχρι πάνω. Δεν φορούσες εσώρου­ χο. Πόση ντροπή. Έστριψες το κεφάλι στο πλάι. Σ’ εμένα. Τα μάτια σου δεν άφησαν στιγμή τα δικά μου, τα διάβασα με ευκολία. Σ’ αυτούς δεν είπες τίποτα, αλλά σ’ εμένα τα είπες όλα. Σου έκανα ένα καταφατικό νεύμα. Αλλά μόνο όταν δεν μας έβλεπε κανείς.