7 Το ξέρετε, βέβαια, καλά μου παιδιά, πως η μητέρα σας ήταν ορφανή και μοναχοπαίδι· και είμαι σίγουρη πως θα το έχετε ακούσει ότι ο παππούς σας ήταν ιερέας πέρα στο Ουεστμόρλαντ, απ’ όπου κατάγομαι κι εγώ. Ήμουν κοριτσάκι, μαθήτρια στο σχολείο του χωριού, όταν μια μέρα ήρθε η γιαγιά σας και ρώτησε τη δασκάλα αν είχε στο σχολείο καμιά μαθήτρια που να κάνει για παραμάνα· και δεν μπορώ να σας περιγράψω την περηφάνια που ’χα όταν με φώναξε η δασκάλα και είπε της γιαγιάς σας πόσο καλή ήμουν στο ράψιμο και τι μυαλωμένο και τίμιο κορίτσι ήμουν, και με πόσο αξιοσέβαστους γονείς, κι ας ήτανε φτωχοί. Κι εγώ σκεφτόμουν τι καλά που θα είναι να υπηρετώ την όμορφη νεαρή κυρία, που κοκκίνιζε όσο κι εγώ όταν μιλούσε για το μωρό που ήταν να γεννήσει και τι θα είχα να κάνω εγώ για τη φροντίδα του. Αλλά το βλέπω, αυτό το κομμάτι της ιστορίας που σας λέω δεν σας νοιάζει και τόσο πολύ όσο το άλλο που ξέρετε ότι θα έρθει μετά, οπότε θα σας το πω αμέσως. Με προσέλαβαν και εγκαταστάθηκα στο πρεσβυτέριο
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=