11 ντικό βρισκόταν στους πρόποδες των Λόφων Κάμπερλαντ, και πως ήταν πολύ μεγαλόπρεπο σπίτι· ότι εκεί ζούσε τώρα μια κάποια δεσποινίς Φέρνιβολ, μια ηλικιωμένη μεγάλη θεία του κυρίου μου, με λίγους υπηρέτες όλους κι όλους· αλλά πως είναι πολύ υγιεινό περιβάλλον και πως ο κύριός μου πίστευε πως σε λίγα χρόνια θα ήταν ό,τι έπρεπε για τη δεσποινίδα Ρόζαμοντ, και ότι η παρουσία της πιθανόν να έδινε χαρά στη γριά θεία του. Ο κύριός μου μου έδωσε εντολή να έχω έτοιμα τα πράγματα της δεσποινίδας Ρόζαμοντ μια συγκεκριμένη μέρα. Ήταν ένας άντρας αυστηρός και περήφανος, όπως λένε πως ήταν όλοι οι λόρδοι Φέρνιβολ· και ποτέ του δεν έλεγε ούτε λέξη παραπάνω απ’ ό,τι ήταν ανάγκη. Ο κόσμος έλεγε πως κάποτε είχε αγαπήσει τη νεαρή κυρία μου, αλλά επειδή η κυρία μου ήξερε πως ο πατέρας του θα είχε αντίρρηση, δεν τον άκουσε και πήγε και παντρεύτηκε τον κύριο Έσθουεϊτ· αλλά δεν ξέρω αν είναι έτσι. Εκείνος πάντως δεν παντρεύτηκε ποτέ του. Στη δεσποινίδα Ρόζαμοντ δεν έδινε και πολλή σημασία· κι εγώ λέω πως θα της έδινε, αν στ’ αλήθεια είχε αγαπήσει τη νεκρή της μητέρα. Έστειλε τον υπηρέτη του να μας συνοδέψει στο Αρχοντικό, και του είπε να επιστρέψει το ίδιο
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=