Η γοργόνα

33 Η Γ Ο Ρ Γ Ο Ν Α «Μην παρακουραστείς» είπε ο Πάτρικ και φίλησε την Ερίκα στο στόμα, καθώς εκείνη έβγαινε από την πόρτα με την κοιλιά τούρλα. Η Μάγια είχε γκρινιάξει λίγο όταν είδε τη μαμά της να φεύγει, αλλά ηρέμησε αμέσως όταν ο Πάτρικ την έβαλε μπρο­ στά στην τηλεόραση για να παρακολουθήσει το παιδικό πρό­ γραμμα Μπουλιμπούμπα . Μόλις είχε ξεκινήσει η εκπομπή με τον πράσινο δράκο. Η Μάγια γκρίνιαζε πολύ τους τελευταίους μήνες, δεν την έκανες καλά με τίποτα, και τα ξεσπάσματά της όποτε της έλεγαν «όχι» θα μπορούσαν να κάνουν οποιαδή­ ποτε ντίβα της όπερας να πρασινίσει από τη ζήλια. Ο Πάτρικ την καταλάβαινε εν μέρει. Πρέπει να είχε επηρεαστεί και αυτή από τη γεμάτη ένταση αναμονή, την ανάμεικτη με τρόμο, για την άφιξη των μικρών αδελφών της. Δίδυμα, για όνομα του Θεού, δίδυμα! Παρόλο που το ήξεραν από τον πρώτο κιόλας υπέρηχο που έκαναν τη δέκατη όγδοη εβδομάδα, ο Πάτρικ δεν είχε καταφέρει να το χωνέψει ακόμη. Αναρωτιόταν μερικές φορές πού θα έβρισκαν την αντοχή να τα βγάλουν πέρα. Τα πράγματα θα ήταν ούτως ή άλλως δύσκολα με ένα μωρό. Πώς θα τα κατάφερναν με δύο; Τι θα έκαναν με τον θηλασμό και τον ύπνο και όλα τα συμπαρομαρτούντα; Άσε που έπρεπε να αγοράσουν καινούργιο αυτοκίνητο για να χω­ ράει τρία παιδιά με τα ανάλογα καροτσάκια. Αυτό από μόνο του ήταν υπερβολή. Ο Πάτρικ κάθισε στον καναπέ, δίπλα στη Μάγια, και κοί­ ταξε μπροστά του με βλέμμα απλανές. Τον τελευταίο καιρό ήταν πολύ κουρασμένος. Ήταν σαν να έχανε συνεχώς δυνάμεις και μερικά πρωινά σηκωνόταν με δυσκολία από το κρεβάτι. Αλλά ίσως να μην ήταν και τόσο παράξενο αυτό. Εκτός από τα όσα είχε να αντιμετωπίσει στο σπίτι –μια Ερίκα κατάκοπη, μια Μάγια που ήταν το άκρον άωτον του πείσματος– ένιωθε να τον κουράζει και η δουλειά. Όλα αυτά τα χρόνια, μετά τη