Η γοργόνα

32 C A M I L L A L A C K B E R G τήσει εδώ και πολλά χρόνια να ασχολείται μ’ αυτό το θέμα. Είχε τα κορίτσια. Κι εκείνη την υπέροχη εφεύρεση που λέγεται κρα­ σί σε χάρτινη συσκευασία. Τι να τον κάνει και τον Έρικ; «Υπέροχο δεν είναι που θα έχουμε άλλον έναν συγγραφέα εδώ στη Φιελμπάκα; Πρώτα την Ερίκα Φαλκ και τώρα τον Κρίστιαν». Η Σεσίλια χοροπηδούσε σχεδόν από τη χαρά της. «Διαβάσατε το βιβλίο;» «Διαβάζω μόνον οικονομικές εφημερίδες και περιοδικά» είπε ο Έρικ. Η Λουίζ σήκωσε ψηλά τα μάτια της σε μιαν έκφραση απο­ δοκιμασίας. Ήταν τόσο χαρακτηριστικό για τον Έρικ να γκο­ μενίζει λέγοντας ότι δεν διάβαζε βιβλία. «Ελπίζω να πάρουμε μαζί μας ένα αντίτυπο για το σπίτι» είπε και τύλιξε το παλτό πιο σφιχτά πάνω στο κορμί της. Δεν κουνιόταν κι αυτή η ουρά μπας και έμπαιναν κάποια στιγμή μέσα, στη ζέστη. «Α, ναι, η Λουίζ είναι αυτή που διαβάζει στην οικογένεια. Άλλωστε τι άλλο να κάνεις όταν δεν δουλεύεις; Έτσι δεν είναι, αγάπη μου;» Η Λουίζ ανασήκωσε τους ώμους και άφησε το δηκτικό σχό­ λιο να περάσει έτσι. Δεν είχε κανένα νόημα να επισημάνει ότι ήταν ιδέα του Έρικ να μείνει η ίδια στο σπίτι και να μεγαλώσει τα κορίτσια. Ή ότι αυτή ήταν που σκοτωνόταν από το πρωί ως το βράδυ για να λειτουργεί ο μηχανισμός της τακτοποιημένης ζωής του την οποία εκείνος έπαιρνε ως δεδομένη. Ακολούθησε λίγη κουβεντούλα ακόμα ενώ προχωρούσαν αργά. Στο τέλος κατάφεραν να μπουν στη ρεσεψιόν και να κρεμάσουν τα παλτά τους. Έπειτα κατέβηκαν τα λιγοστά σκα­ λοπάτια που οδηγούσαν στην τραπεζαρία. Με το βλέμμα του Έρικ να την καρφώνει πισώπλατα η Λουίζ κατευθύνθηκε προς το μπαρ.