Η γοργόνα

20 C A M I L L A L A C K B E R G «Διότι ο πατέρας σου δεν θα μας παρατούσε στα καλά καθούμενα». Η Έλιν κούνησε βίαια το κεφάλι της σαν να ήθελε να εμπο­ δίσει τη σκέψη να ριζώσει εκεί μέσα. Αλλά η Σία είδε ότι και η κόρη της ήξερε. Ο Μάγκνους δεν θα έφευγε ποτέ έτσι. Έκανε μερικά βήματα στην κουζίνα και αγκάλιασε την κόρη της. Η Έλιν τινάχτηκε, αλλά μετά χαλάρωσε και την άφησε να την αγκαλιάσει, άφησε τον εαυτό της να γίνει πάλι μικρό παιδί. Η Σία τής χάιδεψε τα μαλλιά, ενώ το κλάμα γινόταν εντονότερο. «Σσς» είπε για να την ησυχάσει, και ένιωσε τη δική της αντοχή να αυξάνεται κατά κάποιον τρόπο όσο μειώνονταν οι αντιστάσεις της κόρης της. «Άντε, πήγαινε στη Σάντρα απόψε. Θα σε δικαιολογήσω εγώ στη γιαγιά και στον παππού». Συνειδητοποίησε ότι εκείνη θα έπαιρνε πια όλες τις απο­ φάσεις. Ο Κρίστιαν Τιντέλ κοίταξε τον εαυτό του στον καθρέφτη. Μερικές φορές δεν ήξερε πραγματικά πώς έπρεπε να ανταπο­ κριθεί στην εξωτερική του εμφάνιση. Ήταν σαράντα χρονών. Κατά κάποιον τρόπο τα χρόνια είχαν περάσει και τώρα κοι­ τούσε έναν άντρα που δεν ήταν απλώς ώριμος, αλλά είχε αρ­ χίσει να αποκτά και γκρίζους κροτάφους. «Τι κομψός που είσαι!» Ο Κρίστιαν τινάχτηκε μόλις εμφα­ νίστηκε η Σάνα πίσω του και τύλιξε τα χέρια της γύρω από τη μέση του. «Με κατατρόμαξες. Μην ξανάρθεις κρυφά πίσω μου». Τραβήχτηκε από το αγκάλιασμά της και πρόλαβε να δει την απογοητευμένη έκφρασή της στον καθρέφτη πριν στραφεί προς το μέρος της. «Συγγνώμη» είπε εκείνη και κάθισε στο κρεβάτι. «Κι εσύ είσαι όμορφη» είπε εκείνος και ένιωσε ακόμα πε