Η γεροντοκόρη

20 | ΟΝΟΡΕ ΝΤΕ ΜΠΑΛΖΑΚ την εξαιρετική φροντίδα για τα ρούχα του, το µοναδικό πράγµα στις µέρες µας που κάνει το ντύσιµο των καθωσπρέ- πει ανθρώπων να ξεχωρίζει· τα ρούχα του ιππότη διέθεταν πάντα µια αριστοκρατική κοµψότητα και λευκότητα. Όσο για το σακάκι του, αν και πεντακάθαρο, δεν έπαυε να είναι φθαρµένο, δίχως όµως λεκέδες ή τσακίσµατα. Όσοι πρόσε- χαν τη fashionable αδιαφορία του ιππότη στο θέµα αυτό, θεωρούσαν θαύµα τη διατήρηση του σακακιού· παρόλο που δεν έφτασε στο σηµείο να το τρίβει µε γυαλί, µια εξεζητηµέ- νη επινόηση του πρίγκιπα της Ουαλίας. Ο κύριος Ντε Βαλουά όµως ακολουθούσε πιστά τους κανόνες της υψηλής αγγλικής κοµψότητας, µια µαταιοδοξία του που δεν ήταν δυνατόν να εκτιµηθεί από τους κάτοικους της Αλενσόν. Δεν οφείλει, άρα- γε, ο κόσµος να σέβεται εκείνους που τόσο κοπιάζουν για χάρη του; Δεν είναι, άραγε, αυτό η έµπρακτη εφαρµογή της πιο δύσκολης διδαχής του Ευαγγελίου, η οποία προστάζει να ανταποδίδουµε µε καλό το κακό; Η πεντακάθαρη, φροντισµέ- νη εµφάνιση ταίριαζε απόλυτα µε τα γαλανά µάτια, τα φιλ- ντισένια δόντια και τα ξανθά µαλλιά του ιππότη. Μόνο που ο συνταξιούχος αυτός Άδωνις κάθε άλλο παρά αρρενωπός ήταν και µάλλον χρησιµοποιούσε τα φτιασίδια για να καλύπτει τις καταστροφές που προκάλεσαν οι ιπποτικές στρατιωτικές του υπηρεσίες. Για να τα πούµε όλα, η φωνή ερχόταν σε αντίθε- ση µε την ξανθιά φινέτσα του ιππότη. Ο δυνατός, επιβλητικός ήχος της φωνής του θα σας εξέπληττε, εκτός κι αν συµφω- νούσατε µε ορισµένους παρατηρητές της ανθρώπινης ψυχής και θεωρούσατε πως η φωνή του ιππότη ήταν ανάλογη της µύτης του. Δίχως να διαθέτει την υπερβολική ένταση των κολοσσιαίων βαθύφωνων, η φωνή αυτή άρεσε λόγω της µε-