Η γεροντοκόρη

Η ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΗ | 17 κινήσεις του, όµως, και τα χαµόγελά του, περνούσε τις χαρι- τωµένες του αδιακρισίες. Ο ανθρωπάκος αυτός έκανε χρήση του προνοµίου των ηλικιωµένων βολτεριστών ευγενών να µην πηγαίνουν καθόλου στην εκκλησία, κι όλοι αντιµετώπιζαν την αθεΐα του µε υπερβολική ανεκτικότητα λόγω της αφοσίω­ σής του στη µοναρχία. 5 Μια από τις πιο αξιοπρόσεκτες κινή- σεις του, κίνηση που σίγουρα είχε αντιγράψει από τον Μολέ 6 , ήταν ο τρόπος που έπαιρνε τον καπνό του από µια παλιά χρυσή ταµπακέρα, διακοσµηµένη µε το πορτρέτο της πρι- γκίπισσας Γκορίτζα, µιας γοητευτικής Ουγγαρέζας, η οποία στα τέλη της βασιλείας του Λουδοβίκου του ΙΕ΄ υπήρξε διά- σηµη για την οµορφιά της. Στα νιάτα του είχε ερωτευτεί αυτή την ονοµαστή ξένη, στην οποία αναφερόταν πάντα µε συγκί- νηση, είχε δε µονοµαχήσει για χάρη της µε τον κύριο Ντε Λοζέν 7 . Ήταν πια πενήντα οκτώ ετών, δήλωνε όµως πενήντα, επιτρέποντας στον εαυτό του το αθώο αυτό ψεµατάκι, γιατί, όπως όλοι οι ξερακιανοί και ξανθοί, έτσι κι αυτός διατηρού- σε ακόµη εκείνο το νεανικό παράστηµα που επιτρέπει τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες να κρύβουν τα χρόνια τους. Ναι, να το ξέρετε, όλη η ζωή, ή όλη η χάρη που η ζωή εκφράζει, βρίσκεται στο παράστηµα. Στο σύνολο των ιπποτι- κών χαρακτηριστικών του θα πρέπει να υπολογίσουµε και την τεράστια µύτη µε την οποία τον είχε προικίσει η Φύση. Η µύτη αυτή χώριζε έντονα το χλωµό πρόσωπό του σε δύο άγνω- στα µεταξύ τους µέρη, κι όσο εκείνος χώνευε, µόνο το ένα από τα δύο κοκκίνιζε. Το γεγονός αυτό, σε µια εποχή που η φυσιολογία ασχολείται τόσο πολύ µε την ανθρώπινη καρδιά, αξίζει να αναφερθεί. Η κοκκινίλα αυτή εµφανιζόταν στο αρι- στερό µέρος του προσώπου. Παρόλο που τα ψηλά και λεπτά