Η φλόγα του έρωτα

1 J Ο ΘΕΊΟΣ ΜΟΥ Ο ΠΙΠ ΠΈΘΑΝΕ και μου άφησε το γούρικο μπουκάλι του. Μάλλον τυχερή είμαι, γιατί στη γιαγιά Μαζούρ άφησε τη μασέλα του. Κι έτσι τώρα έχω αυτό το μπουκάλι και δεν ξέρω τι να το κάνω. Δεν θα ήταν το ίδιο αν μου άφηνε, ας πούμε, έναν μπουφέ. Ονομάζομαι Στέφανι Πλαμ και μένω σε ένα σχεδόν γυμνό διαμέρισμα στις παρυφές του Τρέντον, στο Νιου Τζέρσεϊ. Μοιρά- ζομαι το διαμέρισμα με το χάμστερ μου, τον Ρεξ, που ούτε αυτός ξέρει τι να κάνει με το μπουκάλι. Το τυχερό μπουκάλι έχει μέγεθος και σχήμα μπουκαλιού μπίρας. Το γυαλί είναι κόκκινο και μοιάζει φυσητό. Δεν το λες άσχημο, ειδικά αν σου αρέσει η μπίρα, αλλά ούτε εξωτι- κά ωραίο το λες. Άσε που ως τώρα δεν έχει δείξει να έλκει ιδιαιτέρως την τύχη. Το έχω τοποθετήσει στον πάγκο της κουζίνας μου, ανάμεσα στο κλουβί του χάμστερ και το καφέ αρκουδάκι-κουτί που μέσα του φυλάω το όπλο μου. Ήταν Δευτέρα πρωί στα μέσα Ιουνίου και η Λούλα είχε την καλοσύνη να έρθει να με πάρει, γιατί το σαραβαλάκι μου τα είχε φτύσει και έπρεπε να πάω στη δουλειά.