Η φλόγα του έρωτα

20 J A N E T E V A N O V I C H «Αυτά παίρνεις πάντα». Η πόρτα του φούρνου άνοιξε με μια σπρωξιά και η Λούλα όρμησε έξω. «Εντάξει» είπε. «Είμαι έτοιμη να σώ- σω τον Βίνι». Συνειδητοποιώντας ότι δίπλα μου στεκόταν ο Μορέλι σταμάτησε απότομα. «Οχ!» «Να σώσεις τον Βίνι;» ρώτησε ο Μορέλι. «Χάθηκε κατά κάποιον τρόπο» του είπα. Ο Μορέλι πήρε το ντόνατ με την κρέμα από τη σα- κούλα, έφαγε το μισό και μου έδωσε το υπόλοιπο. «Φήμες λένε ότι είναι πολλοί αυτοί που έχουν δυσαρεστηθεί με τον Βίνι. Φήμες λένε ότι χρωστάει πολλά. Θες βοήθεια;» «Πρέπει να κάνω αναφορά στην αστυνομία;» «Όχι, πρέπει όμως να μου δώσεις το υπόλοιπο ντό- νατ». «Σ’ ευχαριστώ για την προσφορά, αλλά έχω τις δικές μου πληροφορίες. Θα δοκιμάσω με αυτές σήμερα και βλέπουμε τι θα προκύψει». Ο Μορέλι μού έσκασε ένα πεταχτό φιλί και γύρισε σβέλτα στο αυτοκίνητό του. Κοίταξα τις δυο σακούλες που κρατούσε η Λούλα. «Νόμιζα ότι θα έπαιρνες μόνο ένα ντόνατ». «Ακριβώς αυτό έκανα. Πήρα ένα απ’ όλα. Αφού σου λέω, πρόκειται για μια υπέροχη δίαιτα». Καθίσαμε σε ένα τραπεζάκι μπροστά στον φούρνο και φάγαμε τα ντόνατς μας, ενώ εγώ διάβαζα τους φακέλους του Μίκι Γκριτς και του Μπόμπι Σανφλάουερ. «Έχουμε διευθύνσεις κατοικίας για τον Γκριτς και την αδελφή του, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τον