Η φάρμα των ζώων

Τ Ζ Ο Ρ Τ Ζ Ο Ρ Γ Ο Υ Ε Λ 12 ση και αξιοπρέπεια που τώρα δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε. Γιατί λοιπόν συνεχίζουμε σ’ αυτή την άθλια κατάσταση; Επειδή σχεδόν όλα όσα παράγουμε με τον μόχθο μας τα κλέβουν οι άνθρωποι. Εκεί, σύ- ντροφοι, βρίσκεται η απάντηση σε όλα μας τα προβλή- ματα. Συνοψίζεται σε μια μονάχα λέξη: Άνθρωπος. Ο Άνθρωπος είναι ο μόνος πραγματικός μας εχθρός. Βγάλ- τε τον Άνθρωπο από την εικόνα και η ρίζα της πείνας που μας δέρνει και της δουλειάς που μας ξεθεώνει θα εξαφανιστεί για πάντα. »Ο Άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα που καταναλώνει χωρίς να παράγει. Δεν δίνει γάλα, δεν γεννάει αυγά, είναι πολύ αδύναμος για να σύρει το αλέτρι, δεν τρέχει όσο γρήγορα χρειάζεται για να πιάσει λαγούς. Παρ’ όλα αυτά, είναι αφέντης όλων των ζώων. Τα στρώνει στη δουλειά, τους δίνει το ελάχιστο αναγκαίο για να μην πεθάνουν από την πείνα και το υπόλοιπο το κρατάει για τον εαυτό του. Ο μόχθος μας οργώνει τη γη, η κοπριά μας τη λιπαίνει, κι όμως κανένας από μας δεν κατέχει τίποτα πέρα από το γυμνό του τομάρι. Εσείς, αγελάδες που βλέπω μπροστά μου, πόσες χιλιάδες γαλόνια γάλα δώσατε την τελευταία χρονιά; Και τι απόγινε αυτό το γάλα που θα ’πρεπε να τρέφει εύρωστα μοσχαράκια; Κάθε του σταγόνα τη ρούφηξαν οι εχθροί μας. Κι εσείς, κότες, πόσα αυγά γεννήσατε τούτη τη χρονιά και πόσα απ’ αυτά κλωσήσατε για να βγάλετε πουλάκια; Όλα τα υπόλοιπα πήγαν στην αγορά για να φέρουν λεφτά στον