Η φάρμα των ζώων

Η Φ Α Ρ Μ Α Τ Ω Ν Ζ Ω Ω Ν 9 πλησίαζε τη μέση ηλικία και δεν είχε καταφέρει να ξα- ναβρεί τη σιλουέτα της αφότου γέννησε το τέταρτο πουλαράκι της. Ο Μπόξερ ήταν ένα τεράστιο ζώο, κο- ντά δυο μέτρα ψηλός, και δυνατός όσο δυο συνηθισμέ- να άλογα μαζί. Μια λευκή λωρίδα που κατέβαινε ως τα ρουθούνια τού προσέδιδε κάπως ηλίθια έκφραση· πράγ- ματι δεν ήταν και τόσο έξυπνος, ωστόσο οι πάντες τον σέβονταν για τη σταθερότητα του χαρακτήρα του και την τρομερή εργατικότητά του. Μετά τα άλογα κατέ- φθασε η Μίριελ, η λευκή κατσίκα, και ο Μπέντζαμιν, το γαϊδούρι. Ο Μπέντζαμιν ήταν το πιο γέρικο ζώο στη φάρμα και το πιο στριμμένο. Σπάνια μιλούσε, κι όταν το αποφάσιζε, συνήθως έκανε κάποια κυνική παρατή- ρηση – για παράδειγμα, έλεγε πως ο Θεός τού έδωσε ουρά για να διώχνει τις μύγες, αλλά εκείνος θα προτι- μούσε να μην υπήρχαν ούτε μύγες ούτε ουρά. Ήταν ο μόνος από τα ζώα της φάρμας που δεν γελούσε ποτέ. Αν τον ρωτούσες γιατί, θα απαντούσε ότι δεν έβλεπε τίποτα αξιογέλαστο. Παρ’ όλα αυτά, χωρίς να το παρα- δέχεται ανοιχτά, ήταν τυφλά αφοσιωμένος στον Μπό- ξερ· οι δυο τους περνούσαν συχνά τις Κυριακές τους στο μικρό λιβάδι πίσω από τον οπωρώνα, βοσκώντας πλάι πλάι χωρίς να ανταλλάσσουν λέξη. Τα δυο άλογα είχαν μόλις καθίσει, όταν ένα τσούρμο παπάκια που είχαν χάσει τη μάνα τους μπήκαν εφ’ ενός ζυγού στον αχυρώνα, τιτιβίζοντας αδύναμα και τριγυρ- νώντας εδώ κι εκεί, αναζητώντας μια γωνίτσα όπου δεν