Η φάρμα των ζώων

Τ Ζ Ο Ρ Τ Ζ Ο Ρ Γ Ο Υ Ε Λ 8 ντοτε, αν και το όνομα με το οποίο συμμετείχε στην έκθεση ήταν «O ωραίος του Γουίλινγκτον») τον είχαν σε μεγάλη υπόληψη στη φάρμα, κι έτσι οι πάντες ήταν πρόθυμοι να χάσουν μία ώρα ύπνου προκειμένου ν’ ακούσουν τι είχε να τους πει. Στη μια άκρη του μεγάλου αχυρώνα, σε μια ελαφρά ανυψωμένη εξέδρα, ο Στρατηγός ήταν ήδη θρονιασμέ- νος στο αχυρόστρωμά του, κάτω από ένα φανάρι που κρεμόταν σε μια δοκό. Ήταν δώδεκα ετών και τώρα τελευταία είχε μάλλον παραπαχύνει· ωστόσο παρέμενε ακόμη ένας επιβλητικός χοίρος, με σοφό και καλοκά- γαθο παρουσιαστικό, παρά το γεγονός ότι οι κυνόδοντές του δεν είχαν ποτέ τροχιστεί. Πολύ σύντομα τα άλλα ζώα άρχισαν να καταφθάνουν και να παίρνουν θέση όπως βολευόταν το καθένα. Πρώτα ήρθαν τα τρία σκυ- λιά, η Μπλούμπελ, η Τζέσι και ο Πίντσερ, και ύστερα τα γουρούνια, που στρώθηκαν αμέσως πάνω στα άχυρα μπροστά στην εξέδρα. Οι κότες κούρνιασαν στα περ- βάζια, τα περιστέρια φτερούγισαν ψηλά στα δοκάρια, τα πρόβατα και οι αγελάδες στριμώχτηκαν πίσω από τα γουρούνια κι άρχισαν να μηρυκάζουν. Τα δυο άλογα που χρησιμοποιούνταν ως υποζύγια για όλες τις δου- λειές, ο Μπόξερ και η Κλόβερ, μπήκαν μέσα μαζί, βα- δίζοντας πολύ αργά και ακουμπώντας τις βαριές, μαλ- λιαρές οπλές τους με μεγάλη προσοχή στο έδαφος, μήπως και κρυβόταν κανένα μικρό ζωάκι μέσα στο σανό. Η Κλόβερ ήταν μια εύρωστη μάνα φοράδα που