Η φάρμα των ζώων

Τ Ζ Ο Ρ Τ Ζ Ο Ρ Γ Ο Υ Ε Λ 16 λακή, μήπως και καταντήσουμε να του μοιάζουμε. Αυ- τό δεν πρέπει επ’ ουδενί να συμβεί. Ακόμα κι όταν τον νικήσετε, μην υιοθετήσετε τις βλαβερές του συνήθειες. Κανένα ζώο δεν πρέπει να ζήσει ποτέ σε σπίτι, να κοι- μηθεί σε κρεβάτι, να φορέσει ρούχα, να πίνει, να κα- πνίζει, να αγγίζει το χρήμα, να ασχολείται με το εμπό- ριο. Όλες οι συνήθειες του Ανθρώπου είναι κακές. Και, πάνω απ’ όλα, κανένα ζώο δεν πρέπει να γίνει τύραννος της ίδιας του της ράτσας. Αδύναμοι ή δυνατοί, έξυπνοι ή κουτοί, όλοι είμαστε αδέλφια. Κανένα ζώο δεν πρέπει να σκοτώσει ποτέ άλλο ζώο. Όλα τα ζώα είναι ίσα. »Και τώρα, σύντροφοι, θα σας μιλήσω για το όνειρό μου της χθεσινής νύχτας. Δεν μπορώ να σας το περιγρά- ψω. Οραματίστηκα τη γη, όχι στη σημερινή της μορφή αλλά όπως θα είναι όταν εξαφανιστεί ο Άνθρωπος. Το όνειρο αυτό μού θύμισε κάτι που είχα από καιρό ξεχάσει. Πριν από πολλά χρόνια, όταν ήμουν γουρουνάκι, η μη- τέρα μου και άλλες γουρούνες τραγουδούσαν ένα παλιό τραγούδι, από το οποίο ήξεραν μόνο τη μελωδία και τις πρώτες τρεις λέξεις. Αυτόν τον σκοπό τον ήξερα όταν ήμουν παιδί, αλλά είχε, εδώ και καιρό, διαγραφεί από το μυαλό μου. Χθες βράδυ, ωστόσο, επανήλθε, ολοκά- θαρος, στον ύπνο μου. Και το πιο σημαντικό είναι ότι ήρθαν στον νου μου και τα λόγια, επίσης. Ναι, είμαι βέβαιος, ήταν τα λόγια που τραγουδούσαν τα ζώα πριν από πολύ καιρό, λόγια που έχουν λησμονηθεί εδώ και γενιές. Θα σας το τραγουδήσω τώρα αυτό το τραγούδι,