Η εξουσία με ιατρική συνταγή

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ 40 στο Υπουργείο Εσωτερικών Λεονάρντο Κόντι συνειδητοποιεί τις δευτερογενείς επιπτώσεις του σκευάσματος και επιχειρεί να επιβάλει, χωρίς επιτυχία, στον άμαχο πληθυσμό την υπο- χρεωτική συνταγογράφηση. Το ναρκωτικό αυτό είναι σήμερα παράνομο και από το 1971 διέπεται από τη σύμβαση περί ψυχοτρόπων ουσιών. Μετά τον τραυματισμό του από σφαίρα, ο Χέρμαν Γκέρινγκ είναι, από τη δεκαετία του 1920, ο ίδιος εξαρτημένος από τη μορφίνη. Η απεξάρτησή του θα επέλθει την περίοδο της φυ- λάκισής του, το 1945. Στη βαλίτσα του βρέθηκαν 24.000 χάπια οπιοειδών, κυρίως Eukodal. 24 Τα υπνωτικά αποτελούν επίσης πραγματική κοινωνική μάστιγα σε βαθμό που ο ίδιος ο Κόντι εκτιμά, τον Απρίλιο του 1940, ότι «η κατανάλωση είναι σήμε- ρα τόσο μεγάλη που μας υποχρεώνει να αντιδράσουμε». 25 Από τον Αύγουστο του 1941, ο Αδόλφος Χίτλερ ζητά καθημε- ρινά τον δόκτορα Μορέλ, ο οποίος οφείλει να είναι εξ ολοκλή- ρου στη διάθεση του «Ασθενούς Α». Ο γιατρός κρατάει, για κάθε έτος, μια ατζέντα στην οποία μουντζουρώνει τέσσερις μέρες ανά σελίδα, με έναν γραφικό χαρακτήρα πρόχειρο και δυσανάγνωστο. Σε αυτήν, περιγράφει συνοπτικά τις επισκέψεις του, αναφέροντας τον σφυγμό και τη σωματική και ψυχολογι- κή κατάσταση του Φίρερ, καθώς και τη φαρμακευτική αγωγή. Τα δεδομένα όμως είναι ελλιπή. Ενίοτε αναφέρει «συνήθης ένεση» ή «x», πράγμα που περιπλέκει την ανάλυση της καθη- μερινής αγωγής. Ορισμένες μέρες σημειώνει απλώς: «καμία φαρμακευτική αγωγή». Ο Χίτλερ είναι ένας δύσκολος ασθενής που, μερικές φορές, αρνείται να υποβληθεί σε κάποιες ιατρικές εξετάσεις, όπως η