Η επιστροφή της Πηνελόπης

14 Ν O Ε Λ ΜΠ Α Ξ Ε Ρ έφυγα, αφού στις ξενητιές γραφτό μου είναι να τρέχω. * Δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ , μου είπε η κόρη του, η Ζόι . Το ταξί έτρεχε τώρα ιλιγγιωδώς. Έσφιγγα πάνω μου την τσάντα. Το ήξερα ότι μια μέρα θα έκανα τούτο το ταξίδι! Ήμουν βέβαιη πως κι εγώ κάποτε θα έπαιρνα τον δρόμο προς την κατεύθυνση που ανατέλλει ο ήλιος , ακολουθώντας τον χρόνο αντίστροφα . Σαν φτάσω στη Σμύρνη , θα έχω επιστρέψει χρονικά στο 1870! Θα στέκομαι στη μέρα που ο προπάππος μου πάτησε το νοτισμένο υπόδημά του στην Προκυμαία , εγκαταλείποντας το βρετανικό ταχυδρομικό ατμό- πλοιο που τον μετέφερε από τη βροχερή πατρίδα του . Υπό τον αρχαίο ήλιο της Σμύρνης , ανέπνευσε αέρα που δεν είχε κα- θαρίσει από την ηχώ των απαγγελιών του Ομήρου . Ούτε μία σκέψη του δεν χάρισε ο ταξιδιώτης στους εγγλέζικους αγρούς της κομητείας του . Ούτε καν στο καλό ποτάμι που έρεε δίπλα στο σπίτι του και , από παιδί , μέρα και νύχτα το άκουγε που φώναζε , και τον δίδαξε , ότι τα πάντα ρει σ’ αυτόν τον κόσμο , όλα ρέουν · τα αμετακίνητα πολύ πιο γρήγορα . Ο ταξιδιώτης αυτός που ονομαζόταν Σάρεϊ , που έχουμε το ίδιο επώνυμο , είχε απαγορέψει σε κάθε ανάμνηση να εμφανιστεί . Ξεκινούσε μια νέα ζωή! Μόλις πάτησε στη γη της Ιωνίας , έμπηξε βαθιά στη γη ένα κουπί , αφήνοντας να εξέχει τόσο όσο να του υπενθυμίζει ότι σε αυτόν τον τόπο δεν ξεβράστηκε τυχαία . « Τότε το καλοτράβηχτο κουπί στη γη να μπήξεις » ακολούθησε κατά λέξη την οδηγία που είχε δώσει στην Οδύσ- σεια ο Τειρεσίας . ** * Ό.π., ο 275-276. ** Ό.π., λ 129.