Η Ελλάδα του Όθωνα

15 Ι Η ιδέα που έχουμε για την Ελλάδα – Δυο επιφυλακτικοί συνταξι- διώτες – Η πρώτη εικόνα που αντικρίζουμε είναι κάπως ανησυ- χητική – Η Σύρα Την 1 η Φεβρουαρίου 1852 επιβιβαζόμουν στο πλοίο «Λυκούργος» που βρισκόταν στη Μασσαλία και στις 9 του μηνός κατέβαινα στον Πειραιά. ΗΑνατολή μπορεί να μας φαίνεται τόπος μακρινός, αλλά και τα δικά μας περίχωρα δεν είναι τόσο κοντά όσο νομί- ζουμε: Η Αθήνα από το Παρίσι είναι εννέα μέρες ταξίδι, και ο χρόνος και το χρήμα που δαπάνησα για να φτάσω μέχρι τον βασιλιά Όθωνα και την πρωτεύουσά του ήταν τρεις φορές λιγό- τερα από όσα χρειαζόταν η Μαντάμ ντε Σεβινιέ 1 για να πάει στην κόρη της στο Γκρινιάν. Αν κάποιος αναγνώστης δεν θέλει να μπει στον κόπο να ξεφυλλίσει αυτό το βιβλίο ή αν, αντιθέτως, θα χα- ρεί να το επαληθεύσει, τον συμβουλεύω να απευθυνθεί στην εταιρεία Μεσαζερί Ενπεριάλ, 2 η οποία διαθέτει εξαιρετικές άμα- ξες που πηγαίνουν μέχρι τηΜασσαλία σε τριάντα έξι ώρες, καθώς και πολύ καλά πλοία που κάνουν το ταξίδι προς την Ελλάδα, με άνεση, σε οκτώ μέρες. * Στο Παρίσι, στη Μασσαλία και παντού όπου αποχαιρετούσα τους φίλους μου, εκείνοι έσπευδαν να με παρηγορήσουν για τη μακρόχρονη απουσία μου: «Θα δείτε, πάντως, μια όμορφη χώρα!» * Η ταχύτητα των μέσων μεταφοράς έχει κάνει τέτοια πρόοδο τον τελευ- ταίο χρόνο που μπορείς να πας από το Λούβρο στην Ακρόπολη σε επτά μέρες. (Σημείωση της δεύτερης έκδοσης.)