Η δύναμη της αυτοπειθαρχίας

H ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ  ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΡΙΑ 34 βος ο συμπαίκτης εκείνος. «Ούτε μισό παράπονο για το κακό μου πέταγμα ή για τη ζημιά που του έκανα στον αντίχειρα». Φυσικά, ήταν πάλι στην αρχική εννιάδα την επόμενη μέρα. «Νομίζω πως το σερί έληξε» αστειεύτηκε κάποτε ένας πίτσερ που χτύπησε τον Γκέριγκ στο κεφάλι με την μπάλα και τον έριξε λιπόθυμο τον Ιούνιο του 1934. Έμεινε ξαπλωμένος κατάχαμα για πέντε τραγικά λεπτά, ακίνητος, μοιάζοντας νεκρός – και οθάνατος ήταν ρεαλιστικό σενάριο την εποχή εκείνη, που δεν υπήρχαν κρά­ νη. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, και οι περισσότεροι περίμεναν πως θα έμενε εκτός αγώνων για δύο εβδομάδες, αν και η ακτινο­ γραφία για κάταγμα κρανίου ήταν αρνητική. Ξανά, ήταν στην αρ­ χική βάση την επόμενη κιόλας μέρα. Θα ήταν λογικό να περιμένει κανείς κάποιο δισταγμό, κάποια νευρικότητα στην επόμενη μπάλα που θα έπαιρνε πορεία προς το κεφάλι του. Γι’ αυτόχτυπούνοι πίτσερτουςμπάτερκάθε τόσο–τους κάνει να διστάζουν κάπως, ενεργοποιούν το ένστικτο της αυτοσυ­ ντήρησης μέσα τους, και στοάθλημααυτό ένα χιλιοστόδισταγμού μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά. Ωστόσο, ο Γκέριγκ πήρε τη θέση του… χτύπησε την μπάλα και έφτασε τρέχοντας στην τρίτη βάση. Λίγους γύρους αργότερα, έκανε ξανά το ίδιο. Και λίγο προτού το παιχνίδι αναβληθεί λόγωβροχόπτωσης, το έκανε και τρίτηφορά… ενώ ακόμη συνερχόταν από το σχεδόν φονικό χτύπημα στο κεφά­ λι του. «Τέτοιαπραγματάκιαδεν σταματούν εμάς τους Γερμανούς» ήταν το μόνο του σχόλιο στον τύπο. Τι κινητοποιεί έναν άνθρωπο να εξωθήσει τον εαυτό του στα άκρα; Μερικές φορές, το έκανε για να υπενθυμίζει στο σώμα του ποιος είχε τον έλεγχο. «Ήθελα απλώς να αποδείξω πως ήμουν καλά το συντομότερο δυνατόν» είπε ο Γκέριγκ. «Ήθελα να βεβαιω­ θώ ότι το χτύπημα στο κεφάλι μου δεν θα με έκανε να διστάσω όταν θα ερχόταν η σειρά μου με το ρόπαλο». Ο Γκέριγκ δεν σκόπευε να αναδειχθεί σε άγιο, αλλά η αλήθεια