Η δύναμη της αυτοπειθαρχίας

H ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ  ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΡΙΑ 32 παίζει στους Γιάνκις, το να είναι Αμερικανός πρώτης γενιάς, το να αποτελεί ίνδαλμα για ταμικράπαιδιάπου τον έβλεπαν στα γήπεδα. Ο Γκέριγκ, μάλιστα, συνέχισε να ζει με τους γονείς του για τις πρώτες δέκα σεζόν της καριέρας του, και συχνά έπαιρνε το μετρό για να πάει στο γήπεδο. Μιας και ήταν κάτι παραπάνω από άνετος οικονομικά, αργότερα απέκτησε μια μικρή μονοκατοικία στοΝιου Ροσέλ. Για τον Γκέριγκ, το χρήμα ήταν στην καλύτερη περίπτωση εργαλείο,στηχειρότερηπειρασμός.Καθώςοι Γιάνκιςκυριαρχούσαν στο άθλημα, η ομάδα απέκτησε βελτιωμένες εγκαταστάσεις, και οπαλιός, λιτός, ξύλινος πάγκος της αντικαταστάθηκε απόμαλακά, βολικά καθίσματα. Ο προπονητής της ομάδας είδε τον Γκέριγκ να ξηλώνει ένα από αυτά. «Κουράζομαι να κάθομαι σε μαξιλάρια» είπε σαν σχόλιο για τη ζωήενός αθλητήστοαπόγειο της δόξας του. «Μαξιλάρια στο αμάξι μου, μαξιλάρια στο σπίτι μου – όπου και να πάω, παντού μαξιλάρια». Γνώριζε ότι η βολή ήταν ο εχθρός, και ότι η επιτυχία είναι μια ατέρμονη σειρά από προσκλήσεις και πειρασμούς για βόλεμα. Η αυτοπειθαρχία είναι εύκολη όταν δεν έχεις τίποτα. Πόσο εύκολη είναι όταν έχεις τα πάντα; Πόσο εύκολη είναι όταν είσαι τόσο τα­ λαντούχος ώστε να μπορείς να τα βγάλεις πέρα προσπαθώντας λιγότερο απ’ ό,τι πραγματικά μπορείς; Η διαφορά του Λου Γκέριγκ ήταν πως επέλεξε ο ίδιος να έχει τον έλεγχο. Δεν του το επέβαλε κάποιος άλλος ή η ομάδα του. Η αί­ σθηση του μέτρου ήταν έμφυτη, πήγαζε μέσα από την ψυχή του. Την επέλεξε παρά τις θυσίες, παρά το γεγονός ότι οι άλλοι επέτρε­ παν περισσότερη χαλάρωση στον εαυτό τους και ποτέ δεν πλήρω­ σαν τις συνέπειες. Παρόλο που δεν θα κέρδιζε καμία αναγνώριση απόαυτό–παράμόνοπολλά χρόνιααργότερα, αφούαποσύρθηκε. Ξέρετε ότι, αμέσως αφότου ο Μπέιμπ Ρουθ προανήγγειλε το περίφημο χόουμ ραν του και στη συνέχεια το πέτυχε, ο Γκέριγκ έκανε κι εκείνος ένα; Και μάλιστα χωρίς να προβεί σε θεαματική