Η δύναμη της αυτοπειθαρχίας

H ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ  ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΡΙΑ 28 Είναι γνωστήη ιστορία για τον Κλεάνθη, έναν Στωικόφιλόσοφο πουπερπατούσεστηνΑθήναμιακρύαμέρα, ότανφύσηξεοάνεμος και σήκωσε τον λεπτόμανδύαπουφορούσε.Οι περαστικοί έμειναν εμβρόντητοι καθώς, παράτοκρύοπουέκανε, απόμέσαοΚλεάνθης δεν φορούσε τίποτα άλλο. Ένας ένας, όμως, άρχισαν να τον χειρο­ κροτούν για το σθένος που είχε επιδείξει. Περίπου το ίδιο συνέβη και με τον Γκέριγκ, ο οποίος, ακόμα και όταν ο μισθός του στους Γιάνκις τον κατέστησε έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους στηνΑμερική, σπάνια έβγαινε με καπέλοήμε ζακέταστους χειμώ­ νες της Νέας Υόρκης. Μόνο αργότερα, όταν παντρεύτηκε μια κα­ λοσυνάτη και φροντιστική γυναίκα, πείστηκε ναφοράει πανωφόρι – για χατίρι της. Τα περισσότερα παιδιά χαίρονται να παίζουν κάθε λογής άθλη­ μα. Ο Λου Γκέριγκ διέβλεψε μια υψηλότερη αποστολή για τον εαυτό του στο παιχνίδι. Τομπέιζμπολ ήταν άθλημαπου απαιτούσε έλεγχο όσο και φροντίδα του σώματος – καθώς αυτό ήταν τόσο το εργαλείο όσο και το εμπόδιο στην επιτυχία. Ο Γκέριγκ τα έκανε και τα δύο. Δούλεψε σκληρότερα από τον καθένα. «Η προπόνηση ήταν πραγματική ιεροτελεστία για αυτόν» είπε ένας συμπαίκτης του. «Είμαι σκλάβος του μπέιζμπολ» είχε δηλώσει ο Γκέριγκ. Σκλάβος πρόθυμος, σκλάβος που λάτρευε τη δουλειά του και παρέμεινε ευγνώμων σε όλη του τη ζωή για την ευκαιρία να παίξει επαγγελ­ ματικά. Αυτό το είδος προσήλωσης ανταμείβεται. Όποτε ο Γκέριγκ έπαιρνε θέσημπροστάστον πίτσερ, ήταν σαν να επικοινωνούσε με τα ουράνια. Στεκόταν γαλήνιος μες στη βαριά, μάλλινη στολή του – κανείς παίκτης σήμερα δεν θα την έβρισκε βολική. Κινούνταν μπρος πίσω, ανακατανέμοντας το βάρος στα πόδια του, και κατέ­ ληγε στη στάση του μπάτερ. Και όταν κουνούσε με δύναμη το ρόπαλο προς την μπάλα για να τη χτυπήσει, τα τεράστια πόδια του