Η δίψα (Μεταίχμιο Pocket)

[ 26 ] του και πήρε μια βαθιά ανάσα. Ύστερα βγήκε απ’ το αμάξι και κα- τευθύνθηκε προς το σπίτι. Ηπόρτα τουΆουντι άνοιξε κι από μέσα βγήκε οΝτάνιαλΜπανκς. Όταν είχανπρωτοσυναντηθεί στο εστιατόριοPearl of India, οΜεχμέτ κατάλαβε ότι ο συνδυασμός του πακιστανικού ονόματος και του αγγλικού επιθέτου ήταν εξίσουψεύτικος με την υπογραφή του πάνω σταέγγραφαπουείχανανταλλάξει.Τοπεριεχόμενοόμωςτηςβαλίτσας που είχε ακουμπήσει πάνωστο τραπέζι ήταν πέρα για πέρα αληθινό. Τα χαλίκια μπροστά στο γκαράζ έτριξαν κάτω από τις σόλες του Μεχμέτ. «Ωραίο σπιτάκι» είπε ο Ντάνιαλ Μπανκς γερμένος πάνω στο R8, με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος. «Πώς και δεν το δέχεται η τρά- πεζα ως υποθήκη;» «Στο νοίκι είμαι» είπε ο Μεχμέτ. «Στο υπόγειο». «Το κρίμα δικό μου τότε» είπε ο Μπανκς. Ήταν πιο μικρόσωμος από τον Μεχμέτ, μα δεν φαινόταν έτσι όπως στεκόταν με τους δικέ- φαλους φουσκωμένους μέσα απ’το σακάκι του. «Γιατί τώρα ούτε να το κάψουμε δεν μπορούμε, μήπως και πάρεις τα λεφτά της ασφά- λειας να ξεπληρώσεις τα χρέη σου, κατάλαβες;» «Κατάλαβα». «Αλλά και δικό σου το κρίμα φυσικά, γιατί τώρα πρέπει να χρη- σιμοποιήσω μεθόδους που πονάνε. Θες να μάθεις τι;» «Δεν θες να μάθεις αν μπορώ να πληρώσω πρώτα;» ΟΜπανκς κούνησε το κεφάλι του πέρα δώθε κι έβγαλε κάτι από την τσέπη του. «Ηπληρωμή έπρεπε να είχε γίνει εδώκαι τρεις μέρες, και σου ’χα εξηγήσει ότι πάνω απ’ όλα μετράει η συνέπεια. Και, για να γίνει κατανοητό σε όλους τους πελάτες μου ότι δεν μπορούν να παραβιάζονται οι όροι, αδυνατώ να κάνω εξαιρέσεις κατά περίπτω-