Η δίψα (Μεταίχμιο Pocket)

[ 20 ] ανθρώπους με σκούρο δέρμα, αλλάδεν μπορούσε ναδει τον άνδρα καθαρά. Βρίσκονταν στην άκρη της κατά κόρον λευκής, αναπλα- σμένης περιοχής, στα σύνορα με τις εργατικές κατοικίες και τα σπί- τια των μεταναστών. Ο Γκάιρ κοίταξε την πόρτα της πολυκατοικίας του, στα εκατό μόλις μέτρα μπροστά του. Ξαναγύρισε να κοιτάξει πίσω και διαπίστωσε ότι ο άνδρας είχε αρχίσει να τρέχει προς το μέρος του και ο Γκάιρ, στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να τον ακολου- θούσε ένας ψυχικά τραυματισμένος Σομαλός, άρτι αφιχθείς από το Μογκαντίσου, αναγκάστηκε να αρχίσει κι αυτός το τρέξιμο. Είχε να γυμναστεί χρόνια και κάθε φορά που τα πέλματά του χτυπούσαν στην άσφαλτο έστελναν ρίγη στην καρδιά του και στο οπτικό του νεύρο. Έφτασε στην πόρτα του, έχωσε το κλειδί στην κλειδαριά με την πρώτη προσπάθεια, χώθηκε με φούρια μέσα κι έκλεισε με δύ- ναμη τη βαριά ξύλινη πόρτα πίσω του. Έγειρε πάνω στο υγρό της ξύλο κι ένιωσε το οξυγόνο να του καίει τους πνεύμονες και το γαλα- κτικό οξύ τα πόδια. Γύρισε και κοίταξε έξω στον δρόμο, μέσα από το τζάμι στο πάνω μέρος της πόρτας. Δεν είδε κανέναν. Ίσως και να μην υπήρχε κανείς Σομαλός τελικά. ΟΓκάιρ χασκογέλασε. Είχε χεστεί πάνω του μόνο και μόνο επειδή μιλούσαν πιο πριν για φόνους. Και για τους τύπους που καταδίωκαν κατά καιρούς την Ελίζε. Ο Γκάιρ ήταν ακόμη λαχανιασμένος όταν μπήκε στο διαμέρισμά του. Πήρε μια μπίρα απ’ το ψυγείο, έκλεισε το παράθυρο της κουζί- νας, που το είχε αφήσει ανοιχτό προς τη μεριά του δρόμου, και πήγε στο γραφείο του. Άναψε το πορτατίφ. Μπήκε στην ιστοσελίδα του PornHub και πάτησε «γαλλικό» στο πεδίο αναζήτησης. Περιηγήθηκε στις εικόνες μέχρι που βρήκε μια γυναίκα που είχε το ίδιο κούρεμα και χρώμα μαλλιών με την Ελίζε. Το διαμέρισμα είχε λεπτούς τοίχους κι έτσι φόρεσε τ’ακουστικά του