Η δίψα

Η Δ Ι Ψ Α 17 Χρησιμοποίησε το κινητό του για ν’ αλλάξει τη λίστα τραγουδιών στο στερεοφωνικό. Να βάλει τη δικιά του . Bad Company. Δύ­ σκολα πάει κάτι στραβά όταν συγκεντρώνεις πρώην μέλη των Free, Mott the Hoople και King Crimson. Με τον Πολ Ρότζερς τραγουδιστή, αδύνατον . Ο Μεχμέτ δυνάμωσε την ένταση μέχρι που τα ποτήρια πίσω απ’ το μπαρ άρχισαν να τρίζουν. Η Ελίζε κατέβηκε την οδό Τούρβαλ Μάγερς, ανάμεσα στις τριώ­ ροφες λιτές πολυκατοικίες που κάποτε στέγαζαν την εργατική τάξη των φτωχών συνοικιών μιας φτωχής πόλης και τώρα κό­ στιζαν ανά τετραγωνικό όσο τα διαμερίσματα στο Λονδίνο ή τη Στοκχόλμη. Σεπτέμβρης στο Όσλο. Το σκοτάδι είχε επιτέλους επιστρέψει. Είχαν περάσει πια εκείνες οι ατέλειωτες, ενοχλητι­ κές φωτεινές καλοκαιρινές νύχτες κι εκείνη η υστερική, ηλίθια ξεγνοιασιά του καλοκαιριού. Τον Σεπτέμβριο το Όσλο ξαναβρί­ σκει τον πραγματικό του εαυτό: μελαγχολικό, συγκρατημένο, αποτελεσματικό. Στιβαρές προσόψεις, γεμάτες σκοτεινές γωνιές και μυστικά. Σαν την ίδια, έλεγαν οι γνωστοί της. Η Ελίζε τά­ χυνε το βήμα της, ο αέρας μύριζε βροχή. Έπεφτε ψιλόβροχο, σαν υγρασία απ’ το φτέρνισμα του Θεού – που είχε πει κι ένας τύπος με τον οποίο είχαν βγει ραντεβού κάποτε, σε μια προ­ σπάθεια να φανεί ποιητικός. Φτάνει πια. Έπρεπε να το κόψει το Tinder. Από αύριο κιόλας. Φτάνει πια μ’ όλους αυτούς τους άντρες που με το βλέμμα τους και μόνο την έκαναν να αισθά­ νεται πουτάνα απλώς επειδή τους συναντούσε σ’ ένα μπαρ. Φτάνει πια μ’ όλους αυτούς τους τρελούς ψυχοπαθείς κι εμμο­ νικούς διώκτες που της κολλούσαν σαν τσιμπούρια και ρουφού­ σαν τον χρόνο, την ενέργεια και την αυτοπεποίθησή της. Φτάνει πια μ’ όλα αυτά τα αξιολύπητα, χαμένα κορμιά που την έκαναν να αισθάνεται κι αυτή έτσι. Τα online ραντεβού ήταν, λέει, ο νέος τρόπος να συναντά κανείς νέους ανθρώπους. Δεν είναι ντροπή, λέει, όλοι αυτό κάνουν. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγ