Η διαγώνιος Αλιέχιν

A R T H U R L A R R U E 20 σκεφτόμαστε να εγκαταλείψουμε τις οικογένειές μας και τα υπάρχοντά μας και να μείνουμε εδώ, στην Αμερική». Οποιοσδήποτε άκουγε τον Νάιντορφ να ρωτάει κάτι τέ- τοιο τον Σεπτέμβρη του 1939, θα φανταζόταν έναν πόλε- μο-αστραπή, με συντονισμένες επιθέσεις αεροπλάνων, αρ- μάτων μάχης και πεζικού. Στο κάτω κάτω, η Πολωνία ήταν στα πρόθυρα του αφανισμού. Αντέτασσε λογχοφόρους ιππείς σε τεθωρακισμένα άρματα, και εκεί δοκιμάστηκαν οι πρώτες μαζικές δολοφονίες με όπλο τις εξατμίσεις φορτηγών. «Αμφιβάλλω αν θα γίνει ο αγώνας… Θα δούμε». Για ποιο πράγμα μιλούσε ο Αλιέχιν; «Ο αγώνας, όπως τον αποκαλείτε, έχει ήδη αρχίσει!» Άρχισε να μυρίζει μπαρούτι. Ο Ταρτακόβερ, που βρισκόταν ανάμεσα στους δυο τους, ανέλαβε τον ρόλο του διαιτητή. «Νάιντορφ, ηρεμήστε… Εσείς μιλάτε για τον πόλεμο που μόλις έχει ξεσπάσει, ενώ ο Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς μιλά για τη μάχη για τον υπέρτατο τίτλο! Για τον επαναλη- πτικό αγώνα εναντίον του Καπαμπλάνκα δεν μιλούσατε, Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς; Νομίσατε ότι ο Νάιντορφ σας ρωτούσε αν θα γίνει ο αγώνας! Πιστεύατε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι αποφάσισαν να μείνουν στην Αργεντινή αντί να γυρίσουν στην Ευρώπη μόνο και μόνο για να παρακολου- θήσουν τον αγώνα σας… Έτσι δεν είναι;» Εκ φύσεως ευέξαπτος, ο Αλιέχιν εκνευρίστηκε. Όλοι θυμούνται εκείνη τη φορά που ο Σπίλμαν (πάλι αυτός) τον είχε νικήσει με μεγάλο δυναμισμό και ο Αλιέχιν είχε αρπά- ξει τον βασιλιά του και, αντί, κατά τα ειωθότα, να τον