Η διαγώνιος Αλιέχιν

A R T H U R L A R R U E 18 πτοντες πολυελαίους και τους παίκτες να κάθονται στην αίθουσα χορού. Ήταν όλοι τους σφιγμένοι μέσα σε σκούρα κοστούμια. Στην αρχή του αιώνα δεν είχαν ακόμη ξεμπερ- δέψει με το φράκο και τις γκέτες. Φορούσαν φράκο με ουρά και μποτίνια με κουμπιά. Σκαλίζοντας πιο βαθιά τη μνήμη του, θυμήθηκε τον Νάιντορφ του παρελθόντος. Ωστόσο, δεν τον θυμήθηκε ως άνθρωπο με σάρκα και οστά. Ο Νάιντορφ δεν είχε ούτε μύτη, ούτε χείλη, ούτε πόδια, ήταν ένα γράμμα κι ένας αριθμός. «Θυσιάσατε έναν πύργο στο β7, εσείς ήσασταν;» Ναι, αυτός ήταν. Ας τον ονομάσουμε β7, λοιπόν… Ας μη σκάμε και πολύ! Θα είναι πάντα πιο σταθερό από το «Μέντελ» ή το «Μιγκέλ» κι έχει το πλεονέκτημα να είναι αναγνωρίσιμο σε όλες τις γλώσσες. Και θα έπρεπε να ξέρεις πολλές γλώσσες για να διαβάσεις τη λίστα των παικτών αυτού του τουρνουά, που ο πόλεμος θα τους μετέτρεπε σε εξόριστους: Πολέτ Σβάρτσμαν, Παουλίνο Φρίντμαν, Σόνια Γκραφ, Γκίντεον Στόλμπεργκ, Πάουλ Μίχελ, Λούντβιχ Έν- γκελς, Άλμπερτ Μπέκερ, Χάινριχ Ράινχαρντ, Γίρι Πέλικαν, Κάρελ Σκαλίτσκα, Μάρκας Λούκις, Μόβσας Φέιγκινς, Ίλ- μαρ Ράουντ, Μόσε Τσέρνιακ, Μέιρ Ράουχ, Βίκτορ Βιντς, Αριστίντ Γκρομέ, Φράντσισεκ Σούλικ, Άντολφ Ζάιτς, Κρις ντε Ρόντε, Τζον Φράνσις Ο’Ντόνοβαν, Ζέλμαν Κλάινσταϊν. Κι επιπλέον, ας θεωρήσουμε τον εαυτό μας τυχερό που δεν χρειάζεται να διαβάσει τη λίστα εκατομμυρίων ονομάτων, εκείνων που παρέμειναν στην Ευρώπη και έμελλε να εξο- λοθρευτούν, να πεθάνουν σε θαλάμους αερίων, να θα- φτούν, να τουφεκιστούν, να σφαγιαστούν, να πεθάνουν