Η ανθρώπινη μοίρα

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΜΟΙΡΑ | 29 καθαρής άρθρωσης όταν μιλούσε κινέζικα. Καθώς στεκόταν σχεδόν κάτω από τη λάμπα, το πρόσωπό του φωτιζόταν ελά- χιστα. Ο Κίο το προτιμούσε αυτό: η έκφραση ειρωνικής αφέ- λειας που έδιναν στο πρόσωπο του Κάτοφ τα μικρά μάτια και προπάντων η ανασηκωμένη μύτη (περίεργα φλεγματικός, έλεγε ο Χέμελριχ) ήταν ακόμα πιο έντονη καθώς ερχόταν σε παραφωνία με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του, κι αυτό τον ενοχλούσε συχνά. «Ας τελειώνουμε» είπε. «Έφερες τους δίσκους, Λου;» Ο Λου Γιου-σουέν, χαμογελώντας πλατιά και σαν έτοιμος για χίλιες μικρές υποκλίσεις, τοποθέτησε σε δύο φωνόγρα- φους τους δύο δίσκους που είχε ζητήσει ο Κάτοφ. Έπρεπε να τους βάλει να παίξουν ταυτόχρονα. «Ένα, δύο, τρία» μέτρησε ο Κίο. Ο συριγμός του πρώτου δίσκου κάλυψε τον δεύτερο: ξάφ- νου σταμάτησε – ακούστηκε ένα: στείλτε – ύστερα συνέχισε. Άλλη μια λέξη: τριάντα . Ξανά συριγμός. Ύστερα: άνδρες . Συριγμός. «Τέλεια» είπε ο Κίο. Σταμάτησε την κίνηση, και ξανάβαλε τον πρώτο δίσκο, μόνο του: συριγμός, σιωπή, συριγμός. Στοπ. Εντάξει. Ετικέτα: «Ελαττωματικοί δίσκοι». Στον δεύτερο: Μάθημα τρίτο. Τρέχω, βαδίζω, πηγαίνω, έρχομαι, στέλνω, λαμβάνω. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, εφτά, οχτώ, εννέα, δέκα, είκοσι, τριάντα, σαράντα, πε- νήντα, εξήντα, εκατό. Είδα να τρέχουν δέκα άνδρες. Είκοσι γυναίκες βρίσκονται εδώ. Τριάντα… Αυτοί οι ψευτο-δίσκοι εκμάθησης ξένων γλωσσών ήταν εξαιρετικοί · η ετικέτα τους άψογα πλαστογραφημένη. Ο Κίο όμως ήταν ανήσυχος.