Η άνοιξη του Σύμπαντος: Τα πρώτα βήματα και η εξέλιξή του

44 | Η άνοιξη του Σύμπαντος λη Μαθηματική Σύνταξη», γνωστή και ως «Αλμαγέστη» (ή Μεγίστη) από την ονομασία που της έδωσαν οι Άραβες, η οποία περιείχε τις εργασίες πολλών Ελλήνων αστρονόμων καθώς και τις δικές του μελέτες. Ο Πτολεμαίος αφιέρωσε πολύ χρόνο στη μελέτη και τη βελτίωση της θεωρίας για την κίνηση των πλανητών μέσω ενός πολύπλοκου συστήματος κύκλων και επικύκλων, και κατόρθωσε να περιγράψει τις πλανητικές κι- νήσεις με απόκλιση ίση μόλις με το 1/3 της διαμέτρου της Σελήνης. Το μόνο εμπόδιο στην ακόμα μεγαλύτερη ακρίβεια του συστήματός του ήταν η πολυπλοκότητα της χρήσης ενός μεγαλύτερου αριθμού δευτερευόντων κύκλων. Γι’ αυτό ο Πτο- λεμαίος θεωρείται μέχρι σήμερα ο κλασικός υποστηρικτής της γεωκεντρικής θεωρίας των πλανητικών κινήσεων. Μετά τον Πτολεμαίο τα πράγματα παρέμειναν αμετάβλητα επί 15 ολόκληρους αιώνες, αφού το βάρος της αυθεντίας του Αριστοτέλη που υποστήριζε παρόμοιες γεωκεντρικές ιδέες κυ- ριάρχησε πάνω στην επιστημονική σκέψη του ανθρώπου για τα επόμενα 1.500 χρόνια. Η Γη θεωρούνταν το κέντρο του Σύμπαντος, και οι ελάχιστοι που πρότειναν ιδέες που αργότε- ρα αποδείχθηκαν πιο σωστές δεν ήταν παρά μεμονωμένες φωνές «βοώντες εν τη ερήμω». Και τότε, μέσα σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, ολόκληρος ο κλάδος της αστρονομίας, και όλης της επιστήμης, επαναστατικοποιήθηκε από την εμφάνιση αρκετών μεγαλοφυών ανθρώπων. Ο πρώτος από αυτούς ήταν ο Νικόλαος Κοπέρνικος (1473- 1543), ένας πολωνός κληρικός και αστρονόμος που περισσό-