Η ανατροπή

N I KOΣ ΘΕΜΕ ΛΗΣ 32 της παραίτησης του Πατριάρχη τού ’μεινε στο τέλος σαν μια μικρή έγνοια, που εξανεμίσθηκε σιγά σιγά μαζί με τα χνότα του, καθώς θάμπωνε μες στην ομίχλη η Τεργέ- στη που χανόταν. Στράφηκε κάποια στιγμή στον Κρουσοβίτη, τον ρώ- τησε πώς παν τα πράγματα στο Κρούσοβο κι εκείνος αποκρίθηκε για τη φαγωμάρα ανάμεσα σε Ρωμιούς, Βούλ- γαρους και Ρουμάνους. Τους Βλάχους να τους τραβολο- γούν πότε οι Ρωμιοί και πότε οι Ρουμάνοι, να τους δη- λώνουν για δικούς τους, οι ίδιοι να μην ξέρουνε καλά καλά τι θέλουν. Ο Μαργαρίτης ο δάσκαλος να αλωνίζει για τα ρουμάνικα συμφέροντα, να μην ξέρεις ποιος για ποιον δουλεύει. «Κι εσύ για ποιον δουλεύεις;» ρώτησε ο Ευάγγελος κι ο Κρουσοβίτης έδειξε θιγμένος. «Εμένα με λένε Τάσο Λέκκα» υπερηφανεύτηκε και έβγαλε μια αση- μένια θήκη καπνού με τον Γεώργιο και το οικόσημο επά- νω, την άνοιξε επιδεικτικά, μα ο Ευάγγελος μήτε που καταδέχτηκε να την κοιτάξει. Η συναναστροφή δύσκολα προχωρούσε, δεν έλεγε να δέσει. Η ανάγκη τούς έφερνε μαζί. Κι αυτό δεν ίσχυε μόνο για τον Κρουσοβίτη, αλλά και για τον Ευάγγελο, ιδίως για τη διαδρομή μετά απ’ το Ντουράτσο. Πάντως ο Λέκκας δεν άργησε να καταλά- βει ότι, αν ήθελε στο ταξίδι να έχει παρέα τον Ευάγγελο κι έτσι μια μεγαλύτερη ασφάλεια για τα φλορίνια που κουβάλαγε μαζί του, θα ’πρεπε να μιλάει λίγο, όσο λιγό- τερο τόσο καλύτερα και πάντως ρωμαίικα, αλλιώς ο συ- νταξιδιώτης του τον αγνοούσε. Ο Ευάγγελος έκανε μια επίσκεψη μέχρι τα μπαλότα