Η ανατροπή

Η ΑΝΑ Τ ΡΟΠΗ 29 Στη σκάλα δεμένα τα πλοία. Δύο ξεχωρίζανε από τον πυρετό της προετοιμασίας με τα φουγάρα τους ψηλόλι- γνα, κατάμαυρα, να στέλνουν τον καπνό κατά νοτιά, έτοι- μα να σαλπάρουν. Το πιο μεγάλο ξεφόρτωνε όλη τη νύχτα στα διαλείμματα της βροχής μπάλες μπαμπάκι απ’ την Αίγυπτο. Είχαν γεμίσει τα υπόστεγα. Θα έφευγε αμέσως για το Σουέζ, ένας Θεός ήξερε από πού θα γύριζε και με τι φορτία. Το άλλο, σίγουρα μικρότερο, δεμένο λίγο πιο κάτω απ’ τον Αϊ-Νικόλα, θα έπιανε μέχρι την Πάτρα. Ο Ευάγγελος θα κατέβαινε στο Ντουράτσο. Το προτίμησε από τους Αγίους Σαράντα. Δουλειές δεν είχε εκείνη τη φορά στα Γιάννενα και τελευταία στον νότο, ιδιαίτερα στο σαντζάκι * του Ζαγορίου, αλώνιζαν Τουρκαλβανοί, ληστές κάθε λογιώ, του φάνηκε πιο σίγουρος ο πάνω δρόμος: Ντουράτσο, Ελμπασάν, Αχρίδα, Μοναστήρι, Σι- άτιστα. Μαζί του οχτώ μπαλότα ** γούνες σε τομάρια ολό- κληρα ή σε μικρά κομμάτια. Ο Κρουσοβίτης κατέβαινε με άδεια χέρια, μα σίγουρα με το πουγκί γεμάτο, δεν άφηνε τον Ευάγγελο βήμα μακριά του. Ήτανε φανερό πως θα κάναν παρέα και σ’ όλο το ταξίδι. Στην αποβάθρα, στα υπόστεγα, στις αποθήκες, στους χώρους αναχώρησης και στα γραφεία, κόσμος παντού, να μη χωράνε άλλοι. Αυστριακοί, Σλάβοι κάθε λογής, Βενετσιάνοι, Ρωμιοί κι Εβραίοι, έμποροι, παραγγελιοδό- χοι, ναυτικοί πράκτορες, χαμάληδες και ταξιδιώτες να * διοικητική περιφέρεια, ισοδύναμη με μεγάλο νομό ή περιφέρεια ** συσκευασμένο δέμα