Η ακολουθία του κακού

9 1 Ήταν μια καθημερινή όπως όλες οι άλλες Τ ι να του μαγειρέψω άραγε σήμερα; Τα καλαμαρά­ κια με το πορτοκάλι και τη μουστάρδα; αναρωτή­ θηκε η Κατερίνα καθώς έκλεινε την πόρτα του διαμερί­ σματός της στην πλατεία Βικτωρίας. Μόλις βγήκε στον δρόμο, για άλλη μια φορά πήρε βαθιά ανάσα και έδειξε να απολαμβάνει τον θόρυβο των αυτοκινήτων και τη σχετική πολυκοσμία. Δεν είχε περάσει ακόμη το κακό που ταλαιπώρησε τον κόσμο κατά τη διάρκεια της κα­ ραντίνας, την προηγούμενη άνοιξη, λόγω της αιφνίδιας εμφάνισης του επιθετικού ιού που ξεκίνησε από μια πόλη της Κίνας και επεκτάθηκε παντού, σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τώρα, προς τα τέλη του φθινοπώρου και τις αρχές του χειμώνα, λίγο πριν από την εκπνοή του πιο σκληρού έτους, η εικόνα των δρόμων κατά την πε­ ρίοδο του δεύτερου μερικού αποκλεισμού δεν θύμιζε σε τίποτα την προ έξι και επτά μηνών ερημιά αυτής της, κατά τα άλλα, ζωντανής περιοχής. Ένιωσε να την πλημ­ μυρίζουν αντιφατικά συναισθήματα. Από τη μια αισθα­ νόταν ανακουφισμένη για τη μεγάλη αλλαγή που περί­ μενε να συντελεστεί, μιας και πίστευε ότι είχαν περάσει