Το ημερολόγιο ενος εξωγήινου

12 ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ζόρι. Άρα δεν υπάρχει γλιτωμός. Θα γίνεις φίλος τους είτε το θες είτε όχι. Ο Θορν λέει ότι δεν πειράζει, αλλά το λέει γιατί δουλεύει σε μια μεγάλη εταιρεία που την έχουνε Αμερικάνοι (αυτό ξέ­ χασα να το πω). Άμα σε κάνουνε φίλο τους (ακόμα και με το ζόρι) και δεν υπάρχει λόγος να αφήσουν άλλο τον στρατό, ο στρατός τους φεύγει και έρχονται οι εταιρείες. Ο Θορν λέει πως γι’ αυτό γίνονται όλα. Για να έρθουνε στο τέλος οι εται­ ρείες. Αλλά αυτό δεν είναι κακό, γιατί βρίσκει δουλειά ο κό­ σμος και οι Αμερικάνοι πληρώνουνε καλά. Κι έχουνε εται­ ρείες σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο Θορν λέει πως άμα μεγαλώ­ σω θα κανονίσει αυτός να πάω να σπουδάσω στην Αμερική. Γιατί, άμα έχεις σπουδάσει στην Αμερική, μετά γυρνάς στη χώρα σου και πιάνεις δουλειά σε μια αμερικάνικη εταιρεία και σε πληρώνουνε ακόμα πιο καλά. Εγώ όμως έχω καταλά­ βει τι γίνεται κι έτσι τον αφήνω να νομίζει ότι, άμα μεγαλώ­ σω, θα πάω στην Αμερική να σπουδάσω. Εμένα μου λες! Εγώ θα ’χω φύγει ως τότε. Πότε ακριβώς, αυτό δεν το ξέρω ακό­ μη. Γρήγορα όμως. Προτού γίνω «άνθρωπος». Αυτό δεν το είπα ακόμη. Ίσως έπρεπε να το ’χω πει απ’ την αρχή, αλλά δεν πειράζει, το λέω τώρα. Εγώ είμαι εξωγήινος . Ξέρω κι από ποιον πλανήτη ακριβώς, και όλα. Του Θορν τού έχει ξεφύγει μια δυο φορές: «Θα μεγαλώσεις και θα γίνεις άνθρωπος» έχει πει. Ή: «Να σπουδάσεις, να μορφωθείς, να γίνεις άνθρωπος». Μπορεί και να μην είναι ότι του ξέφυγε του Θορν. Μπορεί και να νομίζει ότι εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί είμαι ακόμη μικρός. Και δεν είναι μονάχα αυτό. Υπάρ