Το ημερολόγιο ενος εξωγήινου

8 ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ που σκάνε τις βόμβες τους. Ήτανε κρυμμένη, λέει, κι εγώ δεν ξέρω για πόσα χρόνια, γιατί δεν θέλανε να μαθευτεί η αλήθεια. Ποιοι; Οι Αμερικάνοι. Αυτοί που ξοδεύουνε λεφτά με το τσουβάλι και στέλνουνε τον έναν πύραυλο πίσω απ’ τον άλλο στο διάστημα για να μάθουν την αλήθεια. Που πάει να πει πως αυτοί θέλουνε να μάθουν την αλήθεια, αλλά δεν θέλουνε να τη μάθει κανένας άλλος! Δεν μου φαίνεται ότι κολλάνε όλ’ αυτά, αλλά, και πάλι, δεν ξέρει κανείς. Ο Θορν λέει ότι εκείνος ξέρει. Νομίζει ότι ξέρει. Αυτό που ξέρει είναι ότι θέλουνε (οι Αμερικάνοι) να έχουν τον καλύτε­ ρο στρατό, και σήμερα τον καλύτερο στρατό τον έχει αυτός που ελέγχει το διάστημα. Έτσι λέει ο Θορν. Εγώ λέω πως κάπου θα το διάβασε και του άρεσε. Αλλά έχει και συνέχεια το πράγμα. Ο Θορν λέει πως τώρα που οι Ρώσοι φτωχύνανε οι Αμερικάνοι κάνουνε παιχνίδι μόνοι τους (έτσι ακριβώς το λέει). Και μόλις το λέει αυτό, ότι κάνουνε παιχνίδι μόνοι τους, ξανασηκώνει την εφημερίδα μπροστά στα μούτρα του και ψάχνει να βρει τίποτ’ άλλο να ’χει να λέει. Γιατί αυτά που λέει ο Θορν τα ’χει διαβάσει στην εφημε­ ρίδα ή στα περιοδικά που φέρνει στο σπίτι με το τσουβάλι η Ρέινα. Τα περιοδικά ο Θορν δεν τα διαβάζει ολόκληρα. Κοι­ τάει μονάχα τις εικόνες και διαβάζει μονάχα «ό,τι έχει ενδια­ φέρον». Ό,τι έχει ενδιαφέρον για κείνον, εννοείται. Τα υπό­ λοιπα είναι «για τα σκουπίδια», έτσι λέει, και βρίζει τη Ρέινα που σκορπάει τα λεφτά της σε τέτοιες «αηδίες». Τις εφημε­ ρίδες όμως τις ξεκοκαλίζει. Ακόμα και τις κηδείες διαβάζει. Κι όταν πιάνει στα χέρια