Ημερολόγιο εξερεύνησης 5: Χαμένοι στο κάστρο των κινδύνων

8 «Κι εσύ καλή επιτυχία με τη συνέντευξη Τύπου» φω- νάζω πίσω του. Σε λίγο ο ήχος της μηχανής ατονεί, το ψιθυριστό φλοίσβισμα της θάλασσας δυναμώνει. Οι γλάροι πετούν από πάνω μου και κρώζουν, λες και ελπίζουν να ξεκλέ- ψουν κανένα κομμάτι ψωμί. Γύρω μου δε φαίνεται ψυ- χή. Μόνο πρόβατα – ποτέ στη ζωή μου δεν έχω ξαναδεί τόσο πολλά. Είναι παντού! Σαν κάποιος να φύσηξε κά- τι τεράστιες πικραλίδες και οι λευκές χνουδωτές μπα- λίτσες τους να σκόρπισαν ολόγυρα. Παίρνω μια βαθιά ανάσα. Είμαι ευτυχισμένος. Επι- τέλους έχουν φτάσει οι καλοκαιρινές διακοπές, και ήταν πανεύκολο να έρθωστην Αγγλίαμε τον μπαμπάμου, που έτσι κι αλλιώς έχει γυρίσματα στο Λονδίνο για τη νέα του σειρά εξερεύνησης. Έχουν ήδη παιχτεί τέσσερα επεισό- δια στην τηλεόραση και σημείωσαν τεράστια επιτυχία. Χαίρομαι πάρα πολύ που θα δω την Κούκι και τον Μότζο. Τα δίδυμαμένουν πλέον στην Αγγλία, στο κάστρο που κληρονόμησαν από τη γιαγιά τους. Δυστυχώς, οΤάσι δεν κατάφερε να έρθει μαζί μου. Παρέμεινε στον κόσμο των σπηλαίων μαζί με τη φυλή του, τη φυλή των Τζάιν. Έχουν περάσει πια τρεις μήνες από τη μεγάλη μας περι- πέτεια στα Ιμαλάια. ΟΤάσι, η Κούκι και οΜότζο, όμως, παραμένουν οι καλύτεροί μου φίλοι στον κόσμο! Δε βλέπω την ώρα να ξαναδώ τα δίδυμα. Μόνο που δε γνωρίζω την ακριβή τοποθεσία του κάστρου τους – ούτε και μου την αποκάλυψαν στην πρόσκληση. Αντ’