Ημερολόγιο εξερεύνησης 5: Χαμένοι στο κάστρο των κινδύνων

«Λίας, ακούς τι σου λέω;» ρωτάει ο μπαμπάς. «Παρών! Ε… δηλαδή… ορίστε!» «Είπα να μου τηλεφωνήσεις αν έχεις κάποιο πρόβλη- μα». Χτυπάει το χέρι εμφατικά πάνω στο τιμόνι. «Και να με πάρεις τηλέφωνο να έρθω να σε πάρω όταν τε- λειώσεις με την Τσίπι και τον Τσόκο». «Οι φίλοι μου λέγονται Κούκι και Μότζο!» Ένα χαμόγελο απλώνεται απ’ άκρη σ’ άκρη στο κα- λυμμένο από γένια πρόσωπό του. «Το ξέρω, απλώς σε πειράζω». Ο μπαμπάς έχει να ξυριστεί από τότε που πρωτοχάθηκε στα Ιμαλάια. Όπως είναι φυσικό, τώρα μοιάζει με τον συμπαθητικό αδερφό κάποιου γέτι. «Αγό- ρι μου, σίγουρα θες να σε αφήσω εδώ ;»