Ημερολόγιο εξερεύνησης 6: Η μεγάλη χριστουγεννιάτικη αποστολή

13 την ησυχία σου!» Δίνει στον άντρα το κέρμα μου. «Κρα- τήστε αυτό γι’ αρχή». Πηγαίνω βιαστικά στο πίσω μέρος του μαγαζιού, όπου το μεγάλο έλατο συνεχίζει να διαγράφει τους κύκλους του. Το βλέμμα μου πέφτει σε μια γιρλάντα από όπου κρέμονται δεκάδες χαμογελαστοί υφασμά- τινοι χιονάνθρωποι. Ακριβώς από κάτω ένα ξύλινο κομοδίνο με ντουλαπάκια, στα οποία αναγράφονται αριθμοί με τυχαία σειρά, από το 1 ως το 24. Μάλλον ανακάλυψα ένα τεράστιο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης. Γονατίζω και το παρατηρώ εξεταστικά. Τα ντουλα- πάκια είναι μεγαλούτσικα και προσέχω ότι τα είκοσι πρώτα έχουν ήδη ανοιχτεί. Σήμερα όμως έχουμε 21 Δεκεμβρίου. Το σημερινό ντουλαπάκι είναι ακόμη κλει- στό. Κοιτάζω προς τον πάγκο αναποφάσιστος. Η κοκ- κινομάλλα γυναίκα παραμένει απορροφημένη στη συζήτηση με τον άντρα, που έχει βάλει στην τσέπη του το δίευρό μου. Το χέρι μου κινείται αυτόματα προς τα εμπρός. Πιάνω την επίχρυση λαβή και τραβάω… αλλά το ντουλαπάκι δεν ανοίγει! Έχει κολλήσει. Τραβάω ξανά, με περισσότερη δύναμη αυτή τη φορά, αλλά τί- ποτα. Μα ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να κλειδώσει το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο; Κοιτάζω με περιέργεια το έπιπλο και τότε διακρίνω πάνω του σύμβολα.