Γράμμα στον πατέρα
F R A N Z K A F K A 8 απολύτως καμία ευθύνη για την αποξένωσή μας. Από την άλλη πλευρά, όμως, κι εγώ δεν φέρω απο λύτως καμιά ευθύνη. Αν μπορούσα να σε πείσω να το παραδεχθείς αυτό, τότε δεν θα κάναμε απα ραίτητα μια νέα αρχή –είμαστε πολύ μεγάλοι για κάτι τέτοιο–, θα μπορούσαμε, όμως, να συνάψου με ειρήνη κάποιας μορφής, όχι μια οριστική κα τάπαυση πυρός, αλλά έναν μετριασμό των αστα μάτητων κατηγοριών σου. Κατά περίεργο τρόπο, αντιλαμβάνεσαι αμυδρά τι θέλω να πω. Έτσι, για παράδειγμα, μου είπες τις προάλλες: «Ένιωθα πάντα αγάπη για σένα, ακό μα και αν η φαινομενική συμπεριφορά μου απένα ντί σου ήταν διαφορετική από αυτήν άλλων πατε ράδων, επειδή ακριβώς δεν μπορώ να προσποιού μαι όπως οι άλλοι». Λοιπόν, πατέρα, σε γενικές γραμμές δεν αμφισβήτησα ποτέ την καλοσύνη σου απέναντί μου, όμως αυτή την παρατήρηση τη θεω ρώ εσφαλμένη. Δεν μπορείς να προσποιείσαι, αυ τό είναι σωστό, όμως γι’ αυτόν και μόνο τον λόγο το να ισχυρίζεσαι ότι οι άλλοι πατεράδες προσποιού νται είναι ή μια απλή και μη περαιτέρω συζητήσι μη ισχυρογνωμοσύνη ή, πάλι –και κατά την άποψή μου αυτή είναι η αλήθεια–, ένας εύσχημος τρόπος να πεις ότι κάτι δεν πάει καλά μεταξύ μας και ότι είσαι συνυπεύθυνος, αλλά όχι και φταίχτης. Αν εννοείς αυτό, τότε συμφωνούμε.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=