Graffiti palace

G R A F F I T I P A L A C E 13 χαρτονομίσματα του ενός δολαρίου –αν σου περισσεύουν– δίπλα στον σωρό με τις πράσινες –όπως τα λεφτά– προ- σκλήσεις για το ρεφενέ πάρτι ενοικίου, ίσα για να βγάλει καμιά ψυχή έναν ακόμα μήνα, παρότι ο Μονκ δεν πληρώ- νει καθόλου νοίκι, μια και κανείς σπιτονοικοκύρης δεν ξέρει για την Πόλη των Κουτιών – όμως τα χρήματα αγό- ρασαν φαγητό και βενζίνη και κρασί και τσιγάρα και δί- σκους και την εγγύηση αποφυλάκισης, κι ίσως μερικά χαρτονομίσματα να καταχωνιάστηκαν στην καβάτζα για όποιας άπορης ψυχής τις έκτακτες ανάγκες. «Γεια χαρά, Κοκαλιάρη» φωνάζει μια νέα άφιξη · ένας νεαρός άνδρας μ’ ένα μοβ μεταξένιο πουκάμισο ενόσω πετάει στη σωρό του τραπεζιού μια ακόμη πράσινη κάρτα ενοικίου: Μη μετακινηθείτε στα προάστια της πόλης. Περάστε μια βόλτα να γνωρίσετε έναν Φίνο Μελαμψό. Μια δεξίωση από τον Μονκ και την Κάρμαν. Σάββατο. Τα πιο πρόσφατα βινύλια. Αναψυκτικά. Περνώντας από διάφορα στάδια αυτοσυγκράτησης το πάρτι ενοικίου είναι στο φόρτε του: ζευγάρια αγγίζονται σε πίσω καθίσματα-ντιβάνια διαλυμένων αυτοκινήτων, χορεύουν στον ρυθμό της Μοτάουν που ηχεί από τα ραδιό­ φωνα στη διαπασών, ανεβαίνουν στα κοντέινερ-παρα­ τηρητήρια για να κάνουν μια πρόποση στο ηλιοβασίλεμα ή κατεβαίνουν σε ημιωρόφους όπου παλιά στρώματα, στοι- βαγμένα μαξιλάρια και αιώρες, καταχωνιασμένα σε σκιερές