Graffiti palace

G R A F F I T I P A L A C E 25 στα χείλη του για να αντισταθμίσει τον ιεροκήρυκα που έχει γεννηθεί μέσα του. «Ξέρω, ξέρω» αναστενάζει η Κάρμαν «κι εγώ μέσα στην αμαρτία ζω». «Α, ναι. Ο Μονκ θα έπρεπε να σε έχει παντρευτεί. Ελ- πίζω ότι μια μέρα θα σε συγκινήσει ο Θεός και θα σου χαρίσει πολλά μωρά, φέρνοντας δόξα και δύναμη στον λαό μας». Η Κάρμαν δαγκώνει το κάτω χείλος και χαμογελάει. «Είναι ο μόνος τρόπος για να αναγεννηθεί ο λαός μας από τις στάχτες». «Δεν ήξερα ότι βρισκόμασταν στις στάχτες» λέει τινά- ζοντας σπασμωδικά τις στάχτες του τσιγάρου και παρακο- λουθώντας τις να πέφτουν στο σιδερένιο πάτωμα. «Συγχώρεσέ με που σου μιλάω με αυτό τον τρόπο, αλλά χρειάζεσαι, Κάρμαν, έναν καλό, σταθερό άνθρωπο του Θεού... έναν μουσουλμάνο σύζυγο... ξέρεις ότι γνωρίζω τον Μονκ από τότε που ήμασταν παιδιά, λοιπόν έχεις υπό- ψη σου ότι τρέχει αποδώ κι αποκεί... ο Μονκ δεν έχει σταθερή κατεύθυνση στη ζωή του». «Ντάξει, έχει χαθεί ψάχνοντας για ’να σημάδι». Αδειά- ζει το κρασί της· όποτε αρχίζει να πετσοκόβει τις λέξεις ξέρει ότι έχει γίνει φέσι. Έχει δίκιο, ο Μονκ έχει κάποιες παράξενες ιδέες· ν’ αγοράσει μια μαούνα και να βυθίσει τα κοντέινερ σε διεθνή ύδατα, όπου θα μπορούσε να εξαγγεί- λει την εθνική κυριαρχία μιας ανεξάρτητης χώρας, να εκ- δώσει διαβατήρια, να μετατρέψει την Πόλη των Κουτιών σε εξωχώρια αφορολόγητη τράπεζα και πλωτό καζίνο. Το κεφάλι της ταξιδεύει, η ημικρανία· ένας αδυσώπητος χτύ-