Ε' τάξη Δημοτικού: Ασκούμαι στη ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ την ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ και την ΕΚΘΕΣΗ

O φίλος μας το περιβάλλον ΑΣΚΟΥΜΑΙ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ , ΤΗΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΓΛΩΣΣΑ Ε΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ 25 Όταν αφηγούμαστε μια ιστορία, συνήθως χρησιμοποιούμε χρόνους παρελθοντι- κούς (Παρατατικό, Αόριστο, Υπερσυντέλικο). Όταν όμως αναφερόμαστε σε γεγο- νότα που έχουν ήδη συμβεί, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τον Ενεστώτα, για να κάνουμε τον λόγο μας πιο ζωντανό. S χρονικά επιρρήματα: τώρα, αργότερα, πέρσι. S ουσιαστικά με σημασία επιρρήματος: το βράδυ, το καλοκαίρι, την Κυριακή. S φράσεις με προθέσεις: κατά το μεσημέρι, σε λίγο. S χρονικές προτάσεις: Όταν ξεκίνησαν…, Μόλις έφτασαν… Για να παρουσιάσουμε τους ήρωες της ιστορίας, αναφέρουμε κάποια στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν, όπως: S όνομα (Νίκος, Φωκίωνας, Ελπίδα). S επάγγελμα (δάσκαλος, ξυλοκόπος). S ηλικία (ένας γέροντας, ένα μικρό παιδί). S σχέση – συγγένεια: (η μητέρα μου, η νονά της). S χαρακτηρισμό (μια σχολαστική κυρία, κάποιος περίεργος άνθρωπος). Η ιστορία του αφηγήματος ξεκινά, συνήθως, με ένα γεγονός που αποτελεί την αιτία ή την αφορμή. Π.χ. Τη χρονιά που συνέβη το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνόμπιλ… Κάποια γεγονότα που συμβαίνουν τυχαία ή τα προκαλούν οι ήρωες της ιστορίας συμβάλλουν στην εξέλιξη της ιστορίας. Π.χ. Δεν ήθελε με τίποτα να πιστέψει ότι όλα είχαν τελειώσει, γι’ αυτό αποφά- σισε να… Η ιστορία ολοκληρώνεται με αποτελέσματα ή συνέπειες. Π.χ. Με την προσπάθεια όλων, ευτυχώς, η φωτιά έσβησε γρήγορα και οι ζημιές ήταν πολύ μικρές. Κατά την αφήγηση της ιστορίας, ο αφηγητής εκφράζει σκέψεις και συναισθήματα. Αυτό γίνεται με δύο τρόπους: S Όταν ο αφηγητής γράφει σε γ’ πρόσωπο (ξεκίνησαν, σηκώθηκε κ.λπ.). Π.χ. Ξαφνιασμένο το πουλί πέταξε ψηλά, ενώ η γάτα μανιασμένη έριχνε άγρια βλέμματα. S Όταν ο αφηγητής αφηγείται γεγονότα που έχει ζήσει ο ίδιος σε α’ πρόσωπο. Π.χ. Ποτέ δε θα ξεχάσω την ημέρα…