Δ' τάξη Δημοτικού: Ασκούμαι στη ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ την ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ και την ΕΚΘΕΣΗ

1η ε ν ο τ η τα ΓΛΩΣΣΑ Δ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΑΣΚΟΥΜΑΙ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ , ΤΗΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ 20 ✎ Ας γράψουμε Θέμα: Μια απρόσμενη... επίσκεψη Σχεδόν κάθε Σάββατο μεσημέρι τρώμε με την οικογέ- νειά μου σε κάποιο εστιατόριο. Ένα Σάββατο, το καλοκαίρι που πέρασε, είχαμε πάει για φαγητό σε ένα εστιατόριο στο κέντρο της Αθήνας, στην περιοχή Γκάζι. Μαζί μας είχαν έρθει η νονά και ο νονός μου. Καθίσαμε σε ένα όμορφο και σκιερό μέρος και απολαμ- βάναμε την ησυχία του μεσημεριού περιμένοντας να μας σερβίρουν. Ξαφνικά, συνέβη κάτι που μας ξάφνιασε όλους. Στη μοναδική άδεια καρέκλα που υπήρχε στο τραπέζι μας ήρθε και κάθισε ένα σπουργιτάκι. Όλοι μας κρατήσαμε ακόμα και την αναπνοή μας για να μην το τρομάξουμε. Καταλάβαμε αμέσως πως ήταν πεινασμένο, γιατί πέταξε και στάθηκε δίπλα στο καλαθάκι με το ψωμί. Χωρίς να χάσω χρόνο, με ήρεμες κινήσεις, πήρα μια φέτα ψωμί και τρίβοντάς τη σε ψίχουλα, την άφησα στη μεριά του. Το σπουργιτάκι άρχισε να τσιμπολογά λαίμαργα. Αφού τσί- μπησε τρεις τέσσερις φορές, πήρε ένα μεγαλούτσικο ψίχουλο στο στόμα του και πέταξε προς την απέναντι μεριά του δρόμου, όπου υπήρχε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο. Για μερικά λεπτά δεν το βλέπαμε. Ύστερα από λίγο όμως, ξαναγύρισε κοντά μας, πήρε κι άλλο ψίχουλο και ξαναπέταξε. Αυτό έγινε αρκετές φορές. Στο μεταξύ, μαζί του ήρθαν κι άλλα δυο σπουργίτια, που έκαναν ακριβώς το ίδιο. Η νονά μου είπε πως μάλλον θα πήγαιναν να ταΐσουν τα μικρά τους στη φωλιά. Αμέσως πήρα μια φέτα ψωμί και την άφησα στην άκρη του τραπεζιού. Τα σπουργίτια έρχο- νταν και τσιμπολογούσαν. Έπειτα από αρκετά λεπτά, τα σπουργίτια σταμάτησαν να πηγαινοέρχονται. Εμείς, αφού τελειώσαμε το φαγητό μας, ζητήσαμε τον λογαριασμό. Όταν όμως ήρθε η κυρία που σέρβιρε να μαζέψει τα πιάτα, της ζητήσαμε να μην πάρει το ψωμί, γιατί είχαμε και τα σπουργίτια-επισκέπτες. Η Πού και πότε έγινε; Ποια άλλα πρόσωπα πήραν μέρος; Πώς ξεκίνησε; Τι έγινε στη συνέχεια; Πώς τελείωσε;