Γκίλιαντ

M A R I L Y N N E R O B I N S O N 12 έκαψα. Το έριξα κατευθείαν μέσα στη σόμπα. Αυτό με ξάφνια­ σε πολύ περισσότερο εκείνη τη στιγμή παρά τώρα που το σκέ­ φτομαι αναδρομικά. Πιστεύω πως θα κάνω μια προσπάθεια να είμαι ειλικρινής σε τούτο το γράμμα. Το λέω αυτό με όλο μου τον σεβασμό. Ο πατέρας μου ήταν άνθρωπος που ενεργούσε σύμφωνα με τις αρχές του, όπως έλεγε στον εαυτό του. Ενεργούσε από πίστη στην αλήθεια, όπως την έβλεπε βέβαια. Κάτι όμως στον τρό­ πο με τον οποίο την επιδίωκε ήταν απογοητευτικό κατά και­ ρούς, και όχι μόνο για μένα. Το λέω αυτό παρ’ όλη τη φροντί­ δα του για την ανατροφή μου, για την οποία του είμαι βαθύ­ τατα υπόχρεος, αν και ο ίδιος μπορεί να αμφισβητούσε την ευγνωμοσύνη μου. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του· είναι, ωστόσο, γεγονός πως τον απογοήτευσα. Εντυπωσιακό, αν το καλοσκεφτείς. Και είχαμε τόσο καλές προθέσεις ο ένας για τον άλλον. Λοιπόν, βλέπε, βλέπε, αλλά μην αντιλαμβάνεσαι, άκου, άκου, αλλά μην κατανοείς, όπως λέει ο Κύριος. 3 Δεν ισχυρί­ ζομαι ότι καταλαβαίνω αυτή τη ρήση, όσες φορές κι αν την ακούσω, όσες φορές κι αν τη χρησιμοποιήσω στο κήρυγμά μου. Απλώς αποτυπώνει ένα βαθύτατα μυστηριώδες γεγονός. Μπορεί να γνωρίζεις κάτι απέξω κι ανακατωτά, αλλά στην ουσία να το αγνοείς εντελώς. Ένας άνθρωπος μπορεί να γνω­ ρίζει τον πατέρα ή τον γιο του, κι όμως να μην υπάρχει τίπο­ τα ανάμεσά τους πέρα από αφοσίωση, αγάπη και αμοιβαία ακατανοησία. Το αναφέρω αυτό για να επισημάνω ότι οι άνθρωποι που 3 Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, 4:12: « Βλέποντες βλέπωσι καὶ μὴ ἴδωσι, καὶ ἀκούοντες ἀκούωσι καὶ μὴ συνιῶσι ».