Γκίλιαντ

Γ Κ Ι Λ Ι Α Ν Τ 15 προτού σκάσουν. Κι έτσι κοίταξα κάτω στην αυλή και ήσασταν εκεί, εσύ και η μητέρα σου, φυσώντας σαπουνόφουσκες στη γάτα, έναν τέτοιο καταιγισμό από φυσαλίδες, που το καημέ­ νο το ζωάκι είχε ξετρελαθεί από το πλήθος των ευκαιριών για παιχνίδι. Πηδούσε στον αέρα η ανέμελη η γατούλα μας, η Φουσκίτσα! Κάποιες από τις σαπουνόφουσκες ανυψώθηκαν μέσα απ’ τα κλαδιά, έφτασαν πάνω από τα δέντρα. Ήσασταν και οι δύο τόσο προσηλωμένοι στη γάτα, ώστε δεν είδατε τις ουράνιες επιπτώσεις των εγκόσμιων ενασχολήσεών σας. Ήταν πανέμορφες. Η μητέρα σου φορούσε το γαλάζιο της φόρεμα κι εσύ το κόκκινο πουκαμισάκι σου κι είχατε γονατίσει στο χώμα πλάι πλάι, με τη γατούλα ανάμεσά σας, μέσα στην ακτι­ νοβολία από τις σαπουνόφουσκες που ανέβαιναν στον ουρα­ νό, μέσα σε τόσα γέλια. Α, αυτή η ζωή, αυτός ο κόσμος. Η μητέρα σου σου είπε ότι καταγράφω τους προγόνους σου και έδειξες πολύ ευχαριστημένος με την ιδέα. Εντάξει, λοι­ πόν. Τι να σημειώσω για μένα; Εγώ, ο Τζον Έιμς γεννήθηκα το σωτήριον έτος 1880 στην πολιτεία του Κάνσας, γιος του Τζον Έιμς και της Μάρθας Τέρνερ Έιμς, εγγονός του Τζον Έιμς και της Μάργκαρετ Τοντ Έιμς. Την ώρα που γράφω αυ­ τά τα λόγια, έχω συμπληρώσει εβδομήντα έξι χρόνια ζωής, εβδομήντα τέσσερα από αυτά εδώ στην Γκίλιαντ της Αϊόβα, με εξαίρεση τα χρόνια των σπουδών μου στο κολέγιο και στο ιεροδιδασκαλείο. Και τι άλλο να σου πω;