Γιοι και εραστές

D . H . L AWR ENCE 24 χιούμορ, αλλά ήταν περισσότερο σατιρικό. Το χιούμορ αυτού του άντρα ήταν αλλιώτικο: ήπιο, καθόλου διανοουμενίστικο, ζεστό, παιχνιδιάρικο. Εκείνη, πάλι, ήταν το αντίθετο. Διέθετε φιλοπερίεργο, ανοιχτό πνεύμα και απολάμβανε ιδιαίτερα ν’ ακούει τους άλ­ λους. Είχε την ικανότητα να κάνει τους ανθρώπους να της μιλάνε. Της άρεσαν οι ιδέες και θεωρούνταν διανοούμενη. Περισσότερο από καθετί απολάμβανε μια συζήτηση για τη θρησκεία ή τη φιλοσοφία ή την πολιτική με κάποιον μορφω­ μένο άντρα, αλλά αυτό δεν συνέβαινε συχνά. Έτσι, έπειθε τους άλλους να της μιλάνε για τον εαυτό τους και έβρισκε απόλαυση σ’ αυτό. Ως προς τη σωματική της κατασκευή, ήταν αρκετά μικρο­ καμωμένη και ντελικάτη, με μεγάλο μέτωπο και μεταξένιες καστανές μπούκλες που έπεφταν σαν βότρυες. Τα γαλανά μάτια της ήταν καθάρια, ειλικρινή και ερευνητικά. Είχε τα όμορφα χέρια των Κόπαρντ. Το ντύσιμό της ήταν πάντα τα­ πεινό. Φορούσε σκούρα μπλε μεταξωτά και μια παράξενη ασημένια αλυσίδα με αργυρά κοχύλια. Αυτή η αλυσίδα και μια βαριά χρυσή καρφίτσα ήταν τα μοναδικά της κοσμήματα. Ήταν επίσης απόλυτα ακέραιη, βαθιά θρησκευόμενη και τη χαρακτήριζε μια ωραία ντομπροσύνη. Ο Γουόλτερ Μορέλ έλιωσε όταν την είδε. Για τον ανθρα­ κωρύχο ήταν κάτι μυστήριο και γοητευτικό, μια πραγματική κυρία. Όταν του μίλησε, η νότια προφορά της και τα καθαρά αγγλικά της τον ενθουσίασαν. Κι εκείνη τον πρόσεξε. Χόρευε καλά, σαν να του ήταν φυσικό και ευχάριστο. Ο παππούς του ήταν γάλλος πρόσφυγας που είχε παντρευτεί μια αγγλίδα σερ­ βιτόρα σε παμπ – αν την είχε παντρευτεί δηλαδή. ΗΓκέρτρουντ Κόπαρντ παρατηρούσε τον νεαρό ανθρακωρύχο που χόρευε με μια αδιόρατη αγαλλίαση στην κίνησή του η οποία τον έκα­ νε γοητευτικό. Το πρόσωπό του, το άνθος θαρρείς του κορμιού