Για μια συντροφιά ανάμεσά μας

ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ 17 της τάξεως της πόλης, κατεξοχήν Σαξόνων. Ήταν μέλος επι- φανές της Εμπορικής Κομπανίας των Γραικών, που με τη βούλα του Μαγίστρου είχε συσταθεί το 1678 με ξεχωριστές ελευθερίες και προνόμια. Ξεχώριζε για τις επιδόσεις του, όπως και ο μακαρίτης ο πατέρας του, σε εμπορεύματα εκλε- κτά, που όμως είχαν δρόμο πολύ και ρίσκο μεγάλο μέχρι να φθάσουν σώα. Είχε καταφέρει να γίνει πρώτο όνομα για όλα τ’ αγαθά του νότου και της ανατολής. Από βαλανίδια για τους βυρσο- δέψες μέχρι υφαντά και καρυκεύματα για τα νοικοκυριά, που έφθαναν στη Στεφανόπολη και από εκεί πολλά από αυτά τροφοδοτούσαν την Αυστρία και τις γύρω επαρχίες της, καθώς και τα γερμανόφωνα βασίλεια της Εσπερίας. Όμως εκείνα που τον είχαν κάνει πιο γνωστό και τ’ όνομά του εγγύηση για την ποιότητά τους ήταν τα ανεκτίμητα χαλιά, πολλά από τα οποία προορίζονταν ως προσφορά στη Μαύρη Εκκλησία και ήδη κρέμονταν στους ψυχρούς της τοίχους. Κι ακόμα, το εκλεκτό μαλλί, το μυρωδάτο τουμπεκί κι ο αιθέριος κρόκος απ’ την Πόλη και την Τραπεζούντα, σαμίτι πρώτης τάξεως σε τόπια από την Άνδρο και πάνω απ’ όλα –ποιος θα το πίστευε– κρασί κι ηδύποτα απ’ τον Μοριά, που τα φόρτωναν Άνδριοι καραβοκύρηδες στη Μονεμβασιά και τα ’φερναν μέχρι την Κωνστάντζα ή τη Βράιλα. Από κει έφθαναν με καραβάνια στην πόρτα της μεγάλης αποθήκης του, έξω από τα τείχη της πόλης, ή στο κατώγι του σπιτιού του, όπου είχε το εμπορικό κατάστημά του. Ήταν λιγότερο γνωστός για όσα έστελνε στην Πόλη, υφάσματα ακριβά από