Για φαντάσου

ΜΥΓΟΚΤΟΝΙΑ Για φαντάσου μία μύγα αεροπλάνο του πολέμου, τέσσερις πιλότοι ψύλλοι να την κουμαντάρουν, Θεέ μου! Μες στα σχίνα να αλωνίζει και τα ρείκια να χτενίζει, πτήσεις χαμηλές να κάνει, ως τη θάλασσα να φτάνει, μακρινές περιπολίες γύρω από τις παραλίες. Μα ο χαμός παραμονεύει και στο έλος ελλοχεύει, γιατ’ η γλώσσα του εχθρού, του βατράχου του χοντρού, διοικητή του πεζικού, που το ένα μέτρο φτάνει, έχει ρίξει και νταβάνι. Κι έτσι που την εκτοξεύει, την παρέα εξολοθρεύει. Φτάνουν σ’ όλους τα μαντάτα, κλαίνε ακόμα και τα βάτα. Θρήνος στην αεροπορία, με στεφάνια η κηδεία · ήρωες όμως τους λένε και τ’ αγάλματά τους στήνουν μες στη ζουζουνοπλατεία.