Γάλα μαγνησίας

ΓΑΛΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 17 ρασε καιρός μέχρι να τα βρούμε μεταξύ μας και να τακιμιά­ σουμε. Στην πρώτη και στη δευτέρα γυμνασίου ίσα που λέ­ γαμε μια καλημέρα. Όμως από την τρίτη και μετά είδαμε πως τα χνότα μας ταιριάζουν.Είχε μείνει και ο Μικ στην ίδια τάξη, οπότε βρεθήκαμε όλοι στο ίδιο τμήμα. Από τους πρώ­ τους κιόλας μήνες καταλάβαμε πως δεν ήμασταν σαν τα άλ­ λα τα παιδιά, το μυαλό μας το ’χαμε συνέχεια στην κόντρα. Εκκλησιασμό ή κατηχητικό όλο το οικοτροφείο; Κοπάνα οι «δικοί σου». Μελέτη και ησυχία στο αναγνωστήριο; Εμείς πότε να πετάμε χαρτάκια στους σπασίκλες και πότε να βά­ ζουμε το χέρι στο στόμα και να βγάζουμε κάτι ήχους που νό­ μιζες πως είναι από την τουαλέτα. Πότε το ένα και πότε το άλλο, γίναμε τα μαύρα πρόβατα. «Συμμορία» μάς ανέβαζε, «συμμορία» μάς κατέβαζε ο διάκος. Όμως και ο διευθυντής δεν πήγαινε πίσω, με το παραμικρό έψαχνε αφορμή να μας τιμωρήσει.Εμείς ωστόσο απτόητοι. Το Μπουλντόγκ είχε τελειώσει τώρα τον εξάψαλμο, αλλά εμείς δεν λέγαμε να σηκώσουμε το κεφάλι. «Εξαφανιστείτε από μπροστά μου και μη σας ξαναδώ στα μάτια μου!» Οι αφροί είχαν φτιάξει στεφάνι γύρω απ’ τα χείλη του, μια ριπή από σάλια ήρθε και πέτυχε τον Μικ στο μάγουλο. Βγήκαμε από το γραφείο σαν σιγανοπαπαδιές,από μέσα μας όμως είχαμε κατουρηθεί στα γέλια · την είχαμε γλιτώσει. Με το που μπήκαμε στην τάξη, ο Μικ ζήτησε να πάει στην τουα­ λέτα. «Μα θα χάσεις το καλύτερο επεισόδιο από την Αντιγό- νη! » στρίγκλισε η Μοζαμβίκη, αλλά πού να καθίσει ο Μικ να