Γάλα μαγνησίας

ΓΑΛΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 29 «Εν πάση περιπτώσει,αυτή η συνήθεια με τα κακόγουστα ονόματα να τελειώσει σύντομα.Μη σας ξανακούσω να απο­ καλείτε έτσι ο ένας τον άλλο! Σύμφωνοι;» Είχε περάσει χρόνος από κείνο το απόγευμα και μυαλό δεν βάλαμε. Η αντιπάθεια του διάκου είχε γίνει τώρα έχθρα φα­ νερή.Δεν μας άφηνε σε χλωρό κλαρί,μας είχε συνέχεια στην μπούκα.Με το παραμικρό, επίπληξη και τιμωρία. Ό,τι στρα­ βό γινόταν στο οικοτροφείο, οι πρώτοι ύποπτοι ήμασταν εμείς. Ο Ζερβής, ο Μικ, ο Μπράσκας, ο Αχιλλάκος. Αλλά κι εμείς δεν ήμασταν από τους τύπους που κάνουν πίσω.Πόλε­ μο ήθελε; Θα τον είχε! Πάντως, απ’ τις πρώτες κιόλας μέρες φάνηκε πως φέτος θα ήταν μια χρονιά διαφορετική από τις άλλες. Δεν πρόλαβαν καλά καλά να αρχίσουν τα μαθήματα και το νέο κυκλοφόρησε αστραπή: είχε έρθει καινούργιος δε­ σπότης.Κάποια παιδιά το ήξεραν, το ’χαν γράψει και οι εφη­ μερίδες. Στο οικοτροφείο τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ, γιατί από μέρα σε μέρα περιμέναμε επίσκεψή του. Και κάτι τέτοιο σήμαινε γενική καθαριότητα. Πρώτα απ’ όλα να φρο­ ντίσουμε «την ατομική υγιεινή και εμφάνιση». Πάει να πει να περάσουμε απαξάπαντες από τον κουρέα, νύχια χεριών και ποδιών κομμένα –«Μα καλά, θα μας βγάλει και τις κάλ­ τσες;» αναρωτήθηκε κάποια στιγμή ο Μπράσκας–, τα ρούχα μας να μην είναι τσαλακωμένα ή να μυρίζουν «ναφθαλίνη», όπως είπε ο διάκος, που όλα τα ξέρει και όλα τα κανονίζει,