Γάλα μαγνησίας
ΓΑΛΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 19 «Πάτερ ημών» και άλλες είκοσι το «Πιστεύω». Εκείνος που την έβγαλε καθαρή ήταν ο Μπράσκας.Δεν είχε περάσει μισή ώρα που φασινάριζε τις τουαλέτες,όταν πήγε και παραπονέ θηκε πως τον πονάει η κοιλιά του.Το είπε τρεις τέσσερις φο ρές, στο τέλος ο διάκος τον πίστεψε και τον έστειλε στο κρε βάτι. Τον τελευταίο που άφησε ελεύθερο ήμουν εγώ. Ήξερε πως δεν τα πήγαινα καλά με το σκοτάδι, γι’ αυτό με έκλεισε στο καμαράκι όπου βάζανε τους τενεκέδες με το λάδι και τα άλλα τρόφιμα. Περασμένες έντεκα ήταν σαν ήρθε και ξε κλείδωσε. Μπήκα στον θάλαμο και έτρεμα από τα νεύρα. Ήθελα κάπου να ξεσπάσω. Για μια στιγμή σκέφτηκα να ανά ψω όλα τα φώτα, όμως το μετάνιωσα · τι έφταιγαν και οι άλ λοι να τους ξυπνήσω; Μπήκα κάτω από τα σκεπάσματα χω ρίς τις πιτζάμες.Σκεπάστηκα μέχρι το κεφάλι και απ’ τη λύσ σα μου ένιωθα να θέλω να βάλω τα κλάματα. Για να ξεδώσω, κατέβασα το σλιπ. Ύστερα πήρα κάτω απ’ το στρώμα την κάλτσα και τελείωσα μέσα σ’ αυτήν. « Τα Χριστιανόπουλα θα πάμε με φτερά / να πούμε μήνυμα που φέρ- νει την χαρά… » Εφτά παρά τέταρτο.Από τα μεγάφωνα ακουγόταν στη δια πασών το σπαστικό τραγουδάκι που εμείς το λέγαμε αλλιώς: « Τα Χριστιανόπουλα θα πάμε σινεμά / να δούμε πράκτορα 007… ». Άνοιξα τα μάτια ζοχαδιασμένος. « Μας περιμένει με λαχτάρα όλη η γη / κι εμείς κινήσαμε νωρίς με την αυγή… » Από τα διπλανά κρεβάτια κεφάλια έβγαιναν κάτω απ’ τις
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=