Φωτεινά σήματα

D A N I S H A P I R O 18 τα χέρια του κάτω από τις μασχάλες της κοπέλας και τη σέρνει έξω. «Το πουκάμισό σου, Θίο!» φωνάζει επιτακτικά. Το αγόρι νιώθει τα σωθικά του ν’ ανακατεύονται. Του έρχεται να κάνει εμετό. Βγάζει το πουκάμισό του και το πετάει στον πατέρα του. Ο Μπεν ανασηκώνει το κεφάλι της Μίστι και τυλίγει το πουκάμισο σφιχτά γύρω από το κρανίο της για ν’ ανακόψει τη ροή του αίματος. Διαύγεια και ηρεμία επικρατούν στο μυαλό του. Είναι ένας πολύ καλός γιατρός. Ψάχνει τον σφυγμό του κοριτσιού. ΗΜίμι τώρα βρίσκεται στα σκαλοπάτια της εξώπορτας, το νυχτικό της ανεμίζει στον αέρα που μοιάζει ξαφνικά να σηκώθηκε από το πουθενά. «Τι συνέβη;» ουρλιάζει. «Σάρα; Θίο;» «Εγώ φταίω, μαμά» λέει η Σάρα. «Εγώ οδηγούσα». Ο Θίο καρφώνει το βλέμμα στην αδερφή του. «Αυτό δεν έχει σημασία τώρα» προφέρει με σιγανή φω- νή ο Μπεν. Κατά μήκος της οδούΝτιβίζιον οι γείτονες έχουν ξυπνή- σει. Η σύγκρουση, οι φωνές, ο ηλεκτρισμός στον αέρα… Κάποιος πρέπει να ειδοποίησε την Άμεση Δράση. Κάπου στο βάθος το ουρλιαχτό μιας σειρήνας. Ο Μπεν το ξέρει βαθιά μέσα του πριν καν συνειδητοποιήσει ότι το ξέρει, μ’ εκείνον τον εσωτερικό ενστικτώδη τρόπο. Δεν μπορούσε να δει μες στο σκοτάδι όταν έσυρε το κορίτσι έξω από το αυτοκίνητο. Τα μάτια του κατέγραψαν μόνο την πληγή στο κεφάλι, την ανεξέλεγκτη αιμορραγία. Όμως τώρα το ξέρει: ο λαιμός της είναι σπασμένος. Κι εκείνος έκανε το χειρό-